11 mei 2016 – Op Tumblr helpen jongeren elkaar. Het is hun redding op de momenten waarop ze het even niet meer zien zitten. Tumblr als zelfhulpgroep voor jongeren met psychische klachten.
Heb je misschien raad, een heel erg goeie vriendin van mij kampt met een depressie. Ik vind het zo moeilijk omdat ik soms helemaal niet weet wat te doen, alsof ‘er zijn’ soms ook overbodig is. Maar ik zou haar niet kunnen missen. Sorry & bedankt x
Dankzij Tumblr heb ik mezelf overwonnen, eigenlijk. Ik voelde me altijd alleen en raar, ik schreef en maakte foto’s maar wist niet waar ik die kwijt kon. Ik worstel(de) met depressieve gevoelens en een angststoornis, en op Tumblr vond ik een uitweg. Daar zag ik mensen met dezelfde interesses en durfde ik meer van mezelf te delen. Ik merkte dat mensen de dingen die ik schreef leuk vonden en dat gaf me meer zelfvertrouwen. Tumblr is voor mij dus echt een plek waar ik mezelf kan zijn en mijn creativiteit kwijt kan, als het goed gaat en ook als het wat slechter gaat.”
Jongeren vinden op Tumblr niet alleen hulp in de posts die zij of anderen publiceren, maar ook bij elkaar. Door vragen te stellen en hulp te vragen.Meestal gebeurt dat anoniem, een functie die Tumblr in 2010 aan haar platform toevoegde. Wie een account aanmaakt kan ervoor kiezen om anonieme berichten te ontvangen. Sommigen hebben die functie uitgeschakeld om rare berichten te vermijden, maar anderen zetten hem bewust aan omdat ze zo anderen kunnen helpen. Kleineberg, bijvoorbeeld.
“Ook ik ken de mensen die me sturen doorgaans niet bij naam. Dat hoeft ook niet, want dat is hoe Tumblr werkt”, klinkt het. “Meestal zijn het mensen met suïcidale gedachten. Ook mensen met angsten, sociale angsten, gebrek aan zelfvertrouwen. En ik ben geen psycholoog of professionele hulp in die zin, maar ik ben ervaringsdeskundige en ik denk dat begrip echt van ongekende kracht is.”
Kleineberg kampte ooit zelf met zulke gedachten, waarvoor hij of zij ten rade ging bij een psycholoog. “Toen heb ik zelf ervaren dat zoiets vaak niet helpt. De woorden die je te horen krijgt heb je zelf al honderden keren door je hoofd laten malen. Je vindt er geen hulp en geen begrip , want ze lijken niet te kunnen levellen. Dat is anders bij iemand die het kent en hetzelfde voelt of heeft gevoeld”
Dus besloot Kleineberg een blog op te richten waar mensen terecht kunnen met vragen. En daar was duidelijk nood aan. “In minder dan zeven maanden tijd ging ik van nul naar bijna duizend volgers.”
Foto: Elysia Jessica, een Engelse met een ‘self help-Tumblr’.
Bron: mindshakes.com
Dit bericht is 4518 keer gelezen.
