2 juli 2021 – Het ministerie van VWS is bezig een visie op de inrichting van het Zorglandschap ggz te formuleren. In oktober 2020 schreef MIND al een uitgebreide inbreng en nu zijn ze gevraagd om op de Discussienota te reageren. Uitgangspunt voor hun reactie, nu en de vorige keer, is de mens en zijn behoeften centraal te stellen in plaats van iemands aandoening/beperking. Bevorder de kwaliteit van leven door middel van het stimuleren van veerkracht en vitaliteit, om zo het lijden te verlichten en mensen zoveel mogelijk mee kunnen doen in de maatschappij.

Integrale zorg vanuit alle domeinen
Wat nog ontbreekt in de visie, is een kabinetsbrede aanpak om integrale zorg vorm te geven. De aspecten van het leven van mensen strekken zich uit over meerdere domeinen en in het verlengde hiervan ook passende zorg en ondersteuning. Naast VWS is daarom ook de actieve betrokkenheid noodzakelijk van de ministeries OCW, SZW, BZK en V&J. Om dit te laten werken is het ook nodig om een systeem op te zetten om geldstromen tussen domeinen te kunnen verrekenen.

Knelpunten in jeugd ggz en complexe zorg ontbreken
Tevens mist MIND in de discussienota enkele bekende knelpunten in de ggz. Allereerst de urgente problemen in de jeugd-ggz, waar de wachtlijsten de treeknormen ver overstijgen en juist jongeren met de meest complexe problemen het langste moeten wacht op de juiste zorg. Ook ontbreekt specifieke aandacht voor de mensen met Ernstige Psychische Aandoeningen (EPA), zoals de structurele onderbehandeling van deze groep met zware en complexe problematiek. MIND zou het zeer betreuren als dit knelpunt onvoldoende wordt onderkend en ondergesneeuwd raakt bij de uitwerking van de beschreven beleidsopties.

Aandacht voor cultuur
Er is in de nota veel aandacht voor structuur, maar we missen het aspect ‘cultuur’. Een belangrijk onderdeel van de cultuur in de ggz is de rol van de patiënt of cliënt. “De patiënt staat centraal” klinkt goed, maar wat betekent dit concreet voor de rol van de patiënt? Dit gaat verder dan ‘de patiënt/cliënt centraal stellen’. Het gaat om een cultuurverandering waarbij de hulpverlener niet alleen een behandelaar is met een professioneel oordeel, maar ook een persoonlijk adviseur en ondersteuner. En waarbij de cliënt (en naaste) zoveel mogelijk verantwoordelijk mag en kan zijn voor de gezondheid en de inrichting van het eigen leven.

Concrete oplossing: versterk de zelfregie- en herstelinitiatieven
Om de zorg en steun aan mensen met psychische klachten te verbeteren maar ook om klachten en terugval te voorkomen, wijzen we op zelfregie- en herstelinitiatieven. Zij zijn bottom-up, cliënt gestuurd en ongeprotocolleerd en bieden een vrije ruimte aan mensen met en zonder ervaringsdeskundigheid om op basis van peer support activiteiten te organiseren die ondersteunend zijn op de weg van herstel. Ze gaan uit van de mogelijkheden en ambities van mensen, en geven gelegenheid tot ontmoeting, ontdekking en ontplooiing.

Preventie als speerpunt
Tot slot benadrukt MIND nogmaals het belang van preventie voor de houdbaarheid van ons zorgstelsel. Om het tij van toenemende vraag naar zorg te keren, moeten we investeren in mentale gezondheid waarbij alle aspecten in het leven van een mens worden meegenomen. MIND heeft dit uiteen gezet in het Deltaplan Mentale Gezondheid en doen opnieuw de oproep om mentale gezondheid te verankeren in (de opvolger van) het preventieakkoord.

Lees de volledige reactie van MIND op de Discussienota Zorglandschap ggz.

Bron: mindplatform.nl

Dit bericht is 1806 keer gelezen.