31 januari 2018 – Incidenten met verwarde mensen vormen een steeds groter probleem. Onlangs sloeg een woningbouwvereniging alarm over huurders die een gevaar voor zichzelf en voor anderen vormen. Ook politiechef Paauw wees op de stijging van incidenten met verwarde mensen. Regelmatig moet de politie in actie komen om een zulke personen op te pakken. Vaak zijn ze agressief en dreigen ze zichzelf of agenten wat aan te doen, aldus de NOS.

Door de bezuinigingen in de geestelijke gezondheidszorg is op veel plaatsen de zorg voor verwarde mensen niet goed geregeld. Daardoor is er vaak te weinig zicht op de probleemgroep, waardoor preventie en begeleiding ontbreekt en problemen pas worden opgemerkt als de situatie escaleert. Ook zijn er lange wachttijden bij veel ggz-instellingen, waardoor iemands situatie van kan verergeren voordat er hulp komt.

Om te kijken hoe deze specifieke groep kan worden geholpen, werd in Heiloo een congres gehouden voor gemeenten, hulpverleners en andere betrokkenen. Eén van de sprekers is Toon Walravens. Hij is beleidsmedewerker herstel en rehabilitatie in een forensische kliniek en lid van het landelijke Schakelteam Verwarde Personen. Maar bovenal adviseert hij vanuit zijn eigen ervaring als ex-verwarde.
Iedereen heeft recht op zijn struikelblok. Niemand heeft recht op zijn ondergang.

Walravens pleit ervoor om verwarde mensen zo lang mogelijk in de samenleving te houden. Dat kan met behulp van politie, de ggz en hulpinstanties, maar voor een zorgvuldige aansluiting bij de persoon ziet hij ook een rol voor de lokale bakker, slager en buurtbewoners. “Als iemand zichzelf verliest, moet je diegene aandacht geven. Iedereen heeft recht op een struikelblok, maar niemand heeft recht op zijn ondergang.” Pas als iemand een gevaar is voor zichzelf en anderen, is er beveiligde zorg nodig, vindt Walravens.

Walravens hoopt dat er een kentering komt in hoe de samenleving tegen verwarde mensen aankijkt, zegt hij in het NOS Radio 1 Journaal. Dat ze niet langer worden benaderd als agressievelingen die ‘weg moeten’, maar dat hun onmacht wordt gezien. “Deze groep heeft veiligheid nodig en een handreiking. Je hoopt, dat als ze weer de samenleving in stappen, er 17 miljoen mensen klaarstaan om ze te ondersteunen.”

Lees het hele artikel op NOS.nl

Dit bericht is 9607 keer gelezen.