Betere samenwerking politie en zorg bij personen met verward gedrag

Facebooktwitterlinkedinmail

9 juni – Een van de vaste aandachtspunten binnen de politieopleiding is het thema omgaan met personen met verward gedrag. Om agenten in spe daar nog beter op voor te bereiden, wordt deze module aangepast en verschijnt er eind dit jaar een nieuw handboek specifiek gericht op dergelijke situaties. Centraal hierbij staat een betere samenwerking tussen politie en zorg. Ook voor agenten die al jaren hun vak uitoefenen, kan het handboek zinvol zijn.

Een interview met Joris van ’t Hoff, programmaleider deskundigheidsbevordering Politie en Verward Gedrag en coördinator op dit thema bij de politie-eenheid Oost-Nederland & Bauke Koekkoek, crisisdienstverpleegkundige en lector Onbegrepen Gedrag, Zorg en Samenleving aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) en de Politieacademie.

Het komt regelmatig voor dat de politie wordt gebeld wanneer zich problemen voordoen met personen met verward gedrag. Onderzoek van de DSP-groep in opdracht van het WODC toonde in 2014 aan dat politieagenten maar liefst 13 procent van hun werktijd daarmee bezig zijn. Joris van ’t Hoff vindt het zelf ook een fors percentage maar weet dat die telefoontjes meestal terecht zijn. Hij is programmaleider deskundigheidsbevordering Politie en Verward Gedrag en coördinator op dit thema bij de politie-eenheid Oost-Nederland. ‘Ik lees elke dag wel een paar van die meldingen. Doorgaans gaat het om overlast of mensen die zich onveilig voelen. Logisch dat ze dan de politie inschakelen.’

Triagist

Bauke Koekkoek, crisisdienstverpleegkundige en lector Onbegrepen Gedrag, Zorg en Samenleving aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) en de Politieacademie, onderkent wat Van ’t Hoff zegt. Toch wil hij graag nuanceren dat lang niet altijd de veiligheid in het geding is. Vaak is er sprake van een sociaal of gezondheidsprobleem, licht hij toe. ‘Het is belangrijk daarin meer sturing te geven, zodat politieagenten niet op situaties worden afgestuurd die niet tot hun werktaak behoren. Zo hebben we in het werkgebied van Joris en mij sinds enige tijd een triagist op de Arnhemse 112-meldkamer die meldingen rond verward gedrag kan overnemen. Deze hulpverlener heeft ervaring met psychische en sociale problematiek en kan beoordelen of zo’n melding een zaak van de politie, de ggz-crisisdienst of een andere zorginstantie is.’

De-escalerend optreden

Hoewel zo’n schifting door een triagist ervoor zorgt dat meldingen eerder op de juiste plek terechtkomen, zullen agenten altijd te maken krijgen met situaties omtrent personen met verward gedrag. De politieopleiding besteedt dan ook al sinds jaar en dag aandacht aan dit thema. ‘Maar we willen van politieagenten geen ggz-deskundigen maken’, zegt Van ’t Hoff. ‘Dat past niet in hun taakstelling. Ze komen bij crisissituaties even invliegen om de veiligheid te regelen en de overlast te stoppen. De persoon zelf kunnen ze niet helpen en daar hebben ze ook de tijd niet voor. In samenwerking met Bauke zijn we bezig om agenten-in-opleiding nog beter te equiperen, zodat ze de-escalerend kunnen optreden om vervolgens gepaste zorg in te schakelen.’

Handboek voor praktijksituaties

Wat in de bestaande opleiding volgens Koekkoek vooral ontbreekt, is de aandacht voor een goede samenwerking tussen zorg en politie. Hij vindt het essentieel dat de politie daartoe over de juiste kennis en vaardigheden beschikt. ‘We gaan nu dat onderdeel samenwerking steviger in de basisopleiding neerzetten. Hiervoor passen docenten de huidige onderwijsmodule aan en zijn we bovendien bezig met een nieuw handboek. Daarin proberen we dichter aan te sluiten bij situaties waar agenten in de praktijk mee te maken krijgen. Het bestaande handboek gaat uit van de problematiek en de eventuele stoornis van de persoon. Die informatie is echter vaak nog niet bekend als de politie ter plekke arriveert. In het nieuwe boek gaan we er veel meer vanuit waar de agent voor komt te staan, wat die ter plekke grofweg in kaart moet brengen, welke handelingen nodig zijn en welke partijen ingeschakeld kunnen worden voor hulp of advies.’ Koekkoek benadrukt dat het boek, dat najaar 2021 uitkomt, ook geschikt zal zijn voor nascholing van gediplomeerde agenten.

Meer grip

Op meer fronten wordt er gewerkt aan een betere samenwerking tussen het sociaal domein en het werkterrein van de politie. Een voorbeeld daarvan is gezamenlijke trainingen en bijeenkomsten. Daar wisselen politie en zorgpartners onderling van gedachten, leren ze elkaar beter kennen en krijgen ze inzicht in elkaars mogelijkheden en onmogelijkheden. Van ‘t Hoff omschrijft deze sessies als zeer waardevol. Koekkoek merkt op dat die samenwerking vooral voor de politie een moeilijke opgave is, omdat agenten met een doolhof van zorgorganisaties te maken hebben. ‘Voor veiligheid, handhaving en opsporing is er in Nederland slechts één organisatie, namelijk de politie. Maar andersom zijn er op het gebied van zorg duizenden organisaties. Ik zie bij agenten soms de frustratie over hoe ingewikkeld die zorg in elkaar zit en wie ze dan moeten benaderen. We willen ervoor zorgen dat ze daar meer grip op krijgen.’

Online training
Om die grip te verstevigen, ontwikkelen Koekkoek en Van ’t Hoff ook een digitaal hulpmiddel. Zo kan straks per geografische eenheid iedere agent beschikken over een app met regionale nummers van zorgpartners die zij kunnen benaderen. De verwijzingen naar de juiste hulpverlener per situatie komen overeen met die in het nieuwe handboek. Om met veelvoorkomende situaties te oefenen, komt er tevens een onlinetraining, vertelt Van ’t Hoff. ‘We zijn hiervoor geïnspireerd door Canada, waar de politie al langer werkt met de Mental Health Awareness & De-Escalation Online Training. Het is een soort game met filmfragmenten, waarbij de gebruiker moet reflecteren op allerlei complexe omstandigheden. Wij gaan een geheel eigen versie ontwikkelen, afgestemd op de situaties die ook in het handboek staan omschreven. Dit is een prachtige aanvulling op wat we al langer doen, namelijk ervaringsdeskundigen bij de politie uitnodigen. Uiteindelijk doel is dat onze agenten zich straks nog beter kunnen inleven in kwetsbare mensen.’

Meer over Beweging in kwetsbaarheid

Bron: zonmw.nl

Dit bericht is 3231 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail