26 januari 2016 – Psychoses kunnen levensgevaarlijk zijn, niet alleen voor de patiënt. Daarom zou er veel meer aandacht voor moeten zijn, vinden de ouders van Bart Ypma. Bij hun 40-jarig huwelijkfeest vroegen ze hun gasten om bij te dragen aan onderzoek rond psychose.

Jelle Ypma en Marianne Fleur zijn geen professionals, maar ze weten  veel over behandeling van en begeleiding bij psychose. Bij hun zoon Bart werd 15 jaar geleden schizofrenie geconstateerd. In 2008 is Bart op 26-jarige leeftijd overleden. Marianne en Jelle voelen zich nog altijd zeer betrokken bij de ontwikkelingen in de psychiatrie.  Marianne Fleur: “Onlangs hebben wij bij ons 40-jarig huwelijksfeest geld ingezameld voor het wetenschappelijk onderzoeksprogramma OPTiMiSE. Het programma  onderzoekt welke behandeling het meest effectief is bij een eerste psychose. Onze zoon was rapper en songwriter en zijn artiestennaam was ‘Optimistig’, daarom viel dit onderzoek ons direct op. Toen Bart in 2002 zijn eerste psychose kreeg, is hij 7 weken opgenomen geweest op de afdeling Psychiatrie van het UMC Utrecht. Hier heeft hij zich het best geholpen gevoeld, aan dit ziekenhuis hebben we goede herinneringen.”

Wantrouwig tegenover medicijnen

De bereidheid om medicijnen te nemen is vooral bij jongeren niet zo groot. Onze zoon had het gevoel dat zijn creativiteit erdoor werd aangetast. Hoe vind je een goede balans in medicijnengebruik met een patiëntengroep die daar wantrouwig tegenover staat?  Jelle en Marianne vinden het ontzettend belangrijk dat daar onderzoek naar wordt gedaan.  “Bij OPTiMiSE wordt heel nauwgezet gevolgd wat de effecten zijn van verschillende typen medicijnen.”

Maatschappelijke effecten

“Medicijnengebruik bij schizofrenie is niet alleen belangrijk vanuit medisch oogpunt,” vervolgt Jelle Ypma. “De maatschappelijke effecten van onbehandelde psychoses of verkeerd aangepakte behandelingen kunnen heel ernstig zijn. Onze zoon was alleen gevaarlijk voor zichzelf, maar mensen kunnen compleet ontsporen. Het is zo belangrijk om te komen tot de juiste behandeling op het juiste moment. Wij denken dat het praktijkgerichte onderzoeksprogramma van het UMC Utrecht en samenwerkende instituten daar een grote bijdrage aan kan leveren.”

Het is leren leven met een beperking

Marianne Fleur: “Ons doel is ook om het taboe te doorbreken. 40 jaar geleden durfden mensen het woord kanker niet uit te spreken, het ging dan over ‘k’. Nu zie je allerlei activiteiten om geld in te zamelen voor kanker. Zo zouden we het ook willen voor psychoses, dat er normaal over gesproken wordt. Jelle Ypma vult aan: “Het is het leren leven met een beperking. Je kunt iemand niet van psychose afhelpen door medicijnen, je kunt het alleen onder controle houden

De ouders van Bart zullen ook op het Voorjaarscongres Psychiatrie van de NVvP hun verhaal doen.
Marianne Fleur: “Wij geven op deze manier betekenis aan de ziekte en dood van onze zoon. Je wilt graag iets doen om er zin aan te geven. Als hij gezond was geweest, zou hij dat zeker heel goed van ons gevonden hebben.”

Lees meer onze studies en OPTiMiSE

Dit bericht is 3534 keer gelezen.