1 juni 2022 – Door de coronacrisis kwam ‘eenzaamheid onder jongeren’ in gemeenten hoog op de agenda. Nu die crisis is geluwd, is het zaak die aandacht vast te houden, zegt onderzoeker Jan Willem van de Maat. ‘Want je bent er niet met het inkopen van een interventie.’ Een afgelopen week gepubliceerd onderzoek bevestigt de urgentie.

De verslechterde mentale gezondheid van jongeren door corona is een blijvend probleem, waarschuwde de Gezondheidsraad afgelopen maandag. ‘Jongeren hebben, door het verstoren van sociale netwerken, onder andere een vergroot risico op langdurige eenzaamheid’, zei Jet Bussemaker, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving in dagblad Trouw.

Hoogste
Eenzaamheid wordt nog vaak geassocieerd met ouderen. Maar dat is dus onterecht, zoals ook blijkt uit cijfers van het RIVM. Het percentage mensen dat kampt met gevoelens van eenzaamheid is onder jongeren (16-24 jaar) veruit het hoogste van alle leeftijdscategorieën. Dat was al zo aan het begin van de coronapandemie en dat geldt nu nog steeds. 25-39-jarigen staan momenteel tweede in deze ‘ranglijst.’ (klik op eenzaamheid)

Aandacht en geld
Het ‘goede’ van de coronapandemie, zou je kunnen zeggen, is dat voor eenzaamheid onder jongeren meer aandacht is gekomen. Zo werden ‘jongeren’ als doelgroep toegevoegd aan het Landelijke actieprogramma Eén tegen Eenzaamheid, een initiatief van het ministerie van VWS. En er kwam er geld voor een ‘steunpakket Jeugd’. Movisie-onderzoeker Jan Willem van de Maat constateert dat met deze ‘coronagelden’ in veel gemeenten de interventie Join Us! is ingekocht, een goed onderbouwd en beschreven programma dat zich richt op groepscoaching van eenzame jongeren.

Sport en cultuur
Ruim de helft van de deelnemende gemeenten aan Eén tegen eenzaamheid besteedt nu aandacht aan jongeren. Dat betekent ook ongeveer de helft niet. ‘Maar’, zegt Van de Maat, ‘vaak gebeurt er van alles dat niet onder die noemer valt, zoals bijvoorbeeld sport- of culturele activiteiten. Ook daarbij kunnen jongeren anderen ontmoeten, sociale vaardigheden oefenen, zichzelf ontwikkelen, hun emoties uiten. En dat zijn allemaal levensvaardigheden die bijdragen aan het hebben en houden van betekenisvolle contacten, en dus aan het verminderen van eenzaamheid.’

Alert zijn
Inzetten op nieuwe of extra interventies en projecten is volgens hem dan ook niet per se de oplossing, voor zover die al bestaat, of voldoende. ‘Ik denk dat het misschien wel beter is om te kijken welk aanbod er al is, dat te versterken en beter onder de aandacht te brengen. En het belangrijkste is dat alle mensen die contact hebben met jongeren alert zijn op risicofactoren en signalen. Dus dat (ook) familie, leraren, de voetbalcoach en de huisartschet onderwerp bespreekbaar maken en indien nodig vragen: “Wat heb je nodig?” en “Hoe kan ik je helpen?”’ Eenzaamheid is niet alleen een probleem van het individu, maar een opdracht aan de hele samenleving, aldus Van de Maat. ‘We moeten een beetje op elkaar letten.’

Dit artikel is een verkorte versie van een artikel dat eerder op Zorg+Welzijn verscheen.

Lees het volledige artikel op Zorg+Welzijn>>>

Bron: movisie.nl

Dit bericht is 1434 keer gelezen.