21 april 2016 – Afgelopen woensdag werd in een Zembla-documentaire met de titel ’Martijn wil een huis en tuintje’ op NPO2 aandacht besteed aan de ontwikkelingen binnen de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) in Nederland.

Hierin komt een verhaal in beeld van een cliënt met een combinatie van een ernstige psychiatrische aandoening en een verslavingsprobleem. Deze cliënt is bij GGZ Oost Brabant zowel lange tijd op een gesloten afdeling gedwongen opgenomen geweest, als in zijn eigen thuissituatie behandeld en begeleid. Met toestemming van de cliënt en familie kunnen wij hierover wat meer zeggen dan wij normaal zouden doen.

De kritische beelden die in de documentaire getoond worden, raken ons. Wij spannen ons tot het uiterste in om mensen, zoals Martijn te helpen om te herstellen. Onze inspanning heeft bij Martijn niet tot het gewenste resultaat geleid. Wij betreuren dat en vinden dat ook teleurstellend. We vinden het onze maatschappelijke verantwoordelijkheid om open te zijn over onze zorg voor kwetsbare mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen. Het verhaal van Martijn staat niet op zichzelf. In de GGZ kennen wij en onze collega-instellingen meer cliënten voor wie niet altijd direct een oplossing te vinden is. Daarnaast zijn wij soms ook afhankelijk van wachtlijsten voor zeer gespecialiseerde zorg. Dit is een deel van de werkelijkheid van de GGZ die niet vaak in beeld komt, maar wel deel uitmaakt van onze samenleving.

Wij werken aan een nieuwe GGZ met meer mogelijkheden om mensen met een ernstige psychiatrische aandoening in de thuissituatie intensiever te behandelen en begeleiden. Helaas bestaat er geen blauwdruk voor iedere cliënt met een beschrijving hoe zijn behandeling en begeleiding gaat verlopen. Soms is er gevaar voor de cliënt zelf en maatschappij, en moet er eerst sprake zijn van een veilige en stabiele situatie voor hem, zijn familie en de omgeving. Dan is een gedwongen opname op een gesloten afdeling noodzakelijk. Ook al is er een gedwongen opname, dan betekent dat nog niet dat er ook automatisch sprake is van een gedwongen behandeling. Wij zetten ons in om de cliënt te motiveren om aan de behandeling mee te werken. Ons streven is om gedwongen, gesloten opnames te voorkomen en zo kort mogelijk te houden. Het doel is dat mensen zo snel mogelijk vanuit thuis werken aan hun herstel en het gewone leven weer oppakken zoals naar school gaan of werken.

Met het herstel van Martijn voor ogen, hebben we geprobeerd zo goed mogelijk tegemoet te komen aan zijn zorgvraag. Hierin herkennen we ook het dilemma van het bereiken van overeenstemming met Martijn en zijn familie over zijn behandeling. We willen leren van wat we nog niet goed genoeg doen, zodat we onze zorg verder kunnen verbeteren. Daarom voeren we een onderzoek uit onder leiding van een extern deskundige.
Herstel is een proces dat cliënten, familie/naasten en zorgverleners samen proberen vorm te geven, met alle kansen en ook beperkingen. Helaas lukt het ons niet altijd om voor iedereen het gewenste resultaat te behalen, hoe graag we dat cliënten en familie/naasten ook gunnen.

Bekijk hier de uitzending van ZEMBLA: ‘Martijn wil een huis en een tuintje’ 

Bron: ggzoostbrabant.nl 

Dit bericht is 3638 keer gelezen.