27 oktober 2017 – Onderzoekers van de KU Leuven kunnen berekenen hoe groot het risico is bij ­eerstejaarsstudenten om een psychische aandoening zoals depressie te ontwikkelen. Wie hoog scoort, krijgt een ­geautomatiseerde e-mail. “Daarin staat dat de universiteit bezorgd is en waar de student hulp kan vinden om erover te praten.,” zo meldt Nieuwsblad.be.

Neem een student die een ­alcoholverslaving ontwikkelt. Hij (of zij) zet zijn studie stop, de sociale contacten verwateren, het probleem wordt steeds erger, … Vóór de student de stap naar hulp zet, is er al veel tijd verloren.

Onderzoekers aan de KU Leuven willen daarom niet langer wachten tot studenten zelf hulp zoeken. Zij zijn er nu in geslaagd om een wiskundig algoritme te ontwikkelen dat voor een eerstejaars­student nauwkeurig bepaalt hoe groot het ­risico is dat hij of zij binnen één of twee jaar een depressie ontwikkelt of een suïcidale episode kent. Daarmee wordt het mogelijk om hulp aan te bieden vóór symptomen de kop op­steken.

Vragenlijsten

Jongvolwassenen tussen 18 en 24 jaar zijn de meest kwetsbare groep om een psychische ­aandoening te ontwikkelen. In samenwerking met het Studenten­­gezondheidscentrum van de KU Leuven en samen met twee doctoraatsstudenten heeft professor psychiatrie Ronny Bruf­faerts de trajecten gemonitord van 12.000 studenten. Zij vulden elk jaar een vragenlijst in over specifieke emotionele problemen en hun psycho­sociale context. “Zo konden we afleiden welke ­risico­factoren belangrijk zijn.” En zo kregen de voorbije jaren al enkele honderden eerstejaars in Leuven een mail, als er duidelijke alarmsignalen waren.

Maar met de big data is het nu ook mogelijk accurate voorspellingen te doen voor andere, nieuwe eerstejaarsstudenten. Hen kost het niet meer dan een halfuur om de online ­vragenlijst in te vullen. De studenten die meer dan 90 procent risico blijken te hebben op een psychische aandoening, ontvangen een geautomatiseerde mail. “Daarin staat dat de universiteit bezorgd is en waar de student hulp kan vinden om erover te praten”, zegt Bruffaerts. “In die mail zouden we ook een link kunnen toevoegen naar een behandeling. Die kun je zelfstandig aan de computer volgen of onder anonieme begeleiding van een psycholoog aan de andere kant van het scherm.”

De behandeling zonder persoonlijke ­begeleiding rond depressies moedigt bijvoorbeeld aan om meer te bewegen, want dat werkt beschermend. Ook wordt de student aangemoedigd om over het dag-nacht-ritme te waken.

“Onze aanpak keert de hele hulpverlening om”, aldus Bruffaerts. “We mogen niet wachten tot iemand naar ons komt om vrijuit over problemen te praten. Als hulpver­leners moeten we zelf mogelijkheden zoeken om een stap te zetten naar de mensen met een risico, ook zónder face-to-face-contact.”

Bron: nieuwsblad.be

Dit bericht is 3735 keer gelezen.