9 juli 2019 – Zo zelfstandig mogelijk thuis blijven wonen, ondanks niet-aangeboren hersenletsel (NAH); ook wanneer dagelijkse activiteiten niet meer vanzelfsprekend zijn kan het. Naast (professionele) hulp en begeleiding, zijn er uiteenlopende woningaanpassingen mogelijk, zoals bijvoorbeeld het plaatsen van een traplift, waardoor thuis blijven wonen mogelijk is.
Een op de vier Nederlanders heeft een hersenaandoening. Zo’n 650.000 mensen hiervan lijden aan NAH, dat ontstaan is door bijvoorbeeld een ongeluk, een val, een hersenziekte of zuurstoftekort na een hartstilstand. De gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel verschillen per persoon en kunnen variëren in hevigheid. Gedeeltelijke verlamming, verlies van spierkracht en epilepsie zijn slechts enkele van de veelvoorkomende gevolgen. Maar NAH kent ook een onzichtbare kant, zoals vermoeidheid en geheugenstoornissen. Desondanks woont het overgrote gedeelte van de mensen met niet-aangeboren hersenletsel gewoon thuis, zo blijkt uit het onderzoek ‘Neuropsychiatrische gevolgen van NAH bij volwassenen’.
Woningaanpassingen
De aard van het hersenletsel, dat dus op een moment ná de geboorte is ontstaan, maakt echter dat de thuissituatie in veel gevallen niet geschikt (genoeg) is. Afhankelijk van de klachten zullen er dus aanpassingen doorgevoerd moeten worden in de woning. Denk bijvoorbeeld aan rolstoel- of rollatortoegankelijke kamers, wandbeugels en een barrièrevrije keuken, waar ergonomie en veiligheid centraal staan. Indien de woning uit meerdere verdiepingen bestaat, kan er gekozen worden voor een traplift. Zeker tijdens de revalidatieperiode, dat steeds vaker thuis kan plaatsvinden, kan deze weinig ingrijpende woningaanpassing een uitkomst bieden. In veel gevallen moet iemand namelijk opnieuw leren lopen, of maken verlamming of verlies van spierkracht traplopen onmogelijk. Zijn deze klachten van kortere duur, dan is het ook mogelijk om een traplift te huren.
Niet herkend
Het lastige aan NAH is echter dat een woning vaak niet in één keer aangepast kan worden. Zo ziet het Jeroen Bosch Ziekenhuis dat 90% van de NAH-patiënten na revalidatie terugkeert naar het oude leven, maar dat er vroeger of later ervaren wordt dat dit toch niet mogelijk is. Het gevaar van niet-aangeboren hersenletsel zit hem ook in het feit dat niet iedereen het als dusdanig herkent. Licht hersenletsel (ook wel sluimerend hersenletsel) is dan wel minder zichtbaar dan zwaar hersenletsel, maar dat wil niet zeggen dat de gevolgen minder heftig zijn. Bij licht hersenletsel worden klachten pas na verloop van tijd zichtbaar en zal er dus niet direct een link gelegd worden met hersenletsel. Het is dus belangrijk dat klachten tijdig erkend worden als gevolgen van hersenletsel, zodat er goed op ingespeeld kan worden met de juiste woningaanpassingen.
Bron: persbericht
Dit bericht is 4993 keer gelezen.