24 januari 2017 – Vrouwen komen van Venus en mannen komen van Mars. We klagen er vaak over hoe moeilijk we het andere geslacht soms kunnen begrijpen. Kunnen we daar onze hersenen de schuld van geven? Nee, wijst onderzoek uit, zo staat op nationalgeographic.nl te lezen.
Seksuele dimorfie
De amygdala, die het formaat heeft van een olijf, is een belangrijk onderdeel van het brein: het is betrokken bij alle emoties en sociaal gedrag, zoals agressie en seksuele opwinding. Onderzoek onder dieren en eerdere MRI-studies lieten zien dat de amygdala een stuk groter is in het mannenbrein, waardoor men concludeerde dat vrouwen en mannen hierom verschilden in het verwerken van emoties en het ene geslacht gevoeliger is dan de ander voor mentale ziektes, zoals bijvoorbeeld depressie en angststoornissen.
Biologen gebruiken de term “seksuele dimorfie” – wat letterlijk ‘twee verschillende vormen’ betekent – om de man/vrouw verschillen te omschrijven. De resultaten van dit onderzoek tonen dat deze term niet toepasbaar is op de grootte van de menselijke amygdala. Het sluit zich aan bij ander recent onderzoek, dat het concept van binaire “mannen-” en “vrouwen”-hersenen doet wankelen. Ook hopen de onderzoekers dat deze resultaten wellicht kunnen helpen bij het beter begrijpen van genderdysforie.
Hippocampus
Twee studenten geneeskunde aan het RFU, Dhruv Marwha en Meha Halari, werkten samen met Eliot om systematisch alle MRI-onderzoeken over de menselijke amygdala te analyseren. Zo vonden ze 58 onderzoeken waarbij het volume van de amygdala werd vergeleken onder groepen gezonde mannen en vrouwen. De structuur van de amygdala blijkt inderdaad 10% groter te zijn in het mannelijk brein, maar volgens deze onderzoekers is dit puur een verhoudingskwestie. Mannen zijn veelal groter dan vrouwen, waardoor hun brein qua grootte in verhouding met de rest van het lichaam blijft.
Sociaal aangeleerd
Hoe komt het dat mannen en vrouwen dan toch zo verschillend zijn? Hier is al veel onderzoek naar gedaan. Volgens de Amerikaanse psychologe Janet Shibley Hyde, die allerlei studies analyseerde die iets met het geslachtsverschil te maken hebben, zijn we simpelweg helemaal niet zo verschillend, maar gedragen we ons zo omdat dat ons sociaal is aangeleerd: vrouwen mogen huilen, mannen niet, bijvoorbeeld. Ook blijkt uit onderzoek dat in 2014 gedaan werd dat ons brein zich aanpast aan zijn omgeving en onze gewoonten.
Toch blijven de verschillen tussen de hersenen van mannen en vrouwen een constante discussie onder wetenschappers. Sommige onderzoeksteams vinden dat men te graag wil dat onze hersenen gelijk zijn, omdat er anders een kans bestaat dat het ene brein “superieur” is aan dat van het andere geslacht. Het onderzoek van Eliot sterkt in ieder geval het idee van geslachtsgelijkheid in het menselijk brein en zou misschien kunnen helpen bij het begrijpen van mensen die het idee hebben in een verkeerd lichaam te zijn geboren.
Bron: nationalgeographic.nl
Dit bericht is 10007 keer gelezen.
