Sugeng deed voor haar promotieonderzoek huisbezoeken bij kinderen van 8 tot 18 maanden. Ze vergeleek de concentratie vlamvertragers in het huisstof met het voorkomen van ADHD-achtig gedrag. Kinderen met hogere concentraties vlamvertragers in huisstof, hadden vaker ADHD-achtig gedrag.

Spelen met elektronica
De hoeveelheid vlamvertragers in het huisstof verschilde tussen de gezinnen. Zo zaten er meer vlamvertragers in het huisstof van gezinnen die veel tv kijken of gamen, of een oudere televisie hadden. Kinderen die vaker met elektronica spelen, bleken bovendien meer vlamvertragers op hun handen te hebben. Werd er vaak stof gezogen? Dan waren er juist minder vlamvertragers in het huisstof te bekennen.

Kruipen vs. Lopen
Sugeng had verwacht de grootste concentratie vlamvertragers te vinden op de handen van peuters die kruipen en dus vaak de vloer aanraken. Maar dat bleek niet zo te zijn: kruipende peuters hadden niet meer vlamvertragers op hun handen dan de peuters die al lopen. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat kinderen niet alleen het stof van de vloer opeten – en zo de vlamvertragers binnen krijgen -, maar de vlamvertragers ook inademen.

Meer kwaad dan goed?
Uit Sugeng’s onderzoek blijkt dat vlamvertragers verstoringen kunnen veroorzaken in de ontwikkeling van het kinderbrein. “De vraag is dan ook of deze vlamvertragers ons meer kwaad doen dan goed. En of we misschien de voorkeur moeten geven aan andere vormen van brandpreventie.”

Meer informatie over het proefschrift Flame retardant exposure in young children and the role of toddler-like behavior