Kijktip: acceptatieplicht voor patiënten met ernstige psychische problemen

Facebooktwitterlinkedinmail

7 juni 2021 – Patiënten met complexe psychiatrische problemen worden regelmatig afgewezen voor behandeling door ggz-instellingen. Volgens hoogleraar psychiatrie Jim van Os gaat het om een groeiende groep patiënten die geen passende zorg krijgt omdat ze ‘te complex of te crisisgevoelig’ zijn. Hij pleit voor een acceptatieplicht, zodat deze patiënten niet langer tussen wal en schip vallen. 

De uitzending Hokjesdenken in de psychiatrie van Pointer wordt uitgezonden op maandag 7 juni op NPO2 om 22.15 uur.

“De eerste hulp heeft een acceptatieplicht om iemand die bloedend binnenkomt te behandelen. Ik zou niet inzien waarom het in de ggz anders zou moeten zijn.” Van Os vindt ook dat we toe moeten naar een systeem waarbij patiënten met de ernstigste klachten als eerste geholpen worden, omdat het ook levensbedreigend kan zijn als zij te lang moeten wachten op zorg.

Nu is het zo dat patiënten die meerdere problemen tegelijkertijd hebben, zoals een eetstoornis of een verslaving in combinatie met een depressie, vaak nergens terecht kunnen voor een passende behandeling. Een gebroken been in combinatie met een longaandoening zou volgens huisarts Henk Kole nooit leiden tot een afwijzing. “Dat zou iedereen bizar vinden, maar in de ggz is dat eigenlijk normaal.” Ook Kole pleit voor een acceptatieplicht net als de PsyHag, de beroepsvereniging voor kaderhuisartsen gespecialiseerd in de ggz.

De ggz kent lange wachtlijsten. Maar deze groep patiënten komt vaak niet eens op een wachtlijst terecht, omdat zij bij voorbaat al worden afgewezen. Terwijl dit juist de patiëntengroep is die dringend hulp nodig heeft. Van Os: “Er zijn zo’n tienduizend ggz-instellingen in Nederland en die kunnen hun eigen patiënten grotendeels selecteren. Als iemand een depressie heeft, wordt die wel behandeld. Maar als iemand een depressie en nog iets anders heeft, dan zegt men nee.”

Volgens psychiaters, psychologen en huisartsen is de doorgeslagen specialisatie in de gzz een belangrijke oorzaak van het probleem. Naast de grote ggz-instellingen, die van oudsher alle psychische aandoeningen behandelen, is er een wildgroei ontstaan van gespecialiseerde ggz-aanbieders die uitsluitend één of een beperkt aantal aandoeningen behandelen. Complexe patiënten zijn ook niet rendabel voor deze ggz-instellingen omdat zij veel behandeling nodig hebben. Van Os: “Dan krijg je dat ggz-instellingen mensen met eenvoudige aandoeningen graag willen hebben, terwijl mensen met complexe aandoeningen worden afgeweerd.”

Bron en uitgebreid artikel : point.kro-ncrv.nl

Dit bericht is 3103 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail