Ervaringsdeskundige Hamid beweegt zich tussen GGZ, wijkteam en huisarts

Facebooktwitterlinkedinmail

13 november 2018 – ‘Hamid el Manssouri kwam zelf met het idee om als ervaringsdeskundige in een huisartsenpraktijk te gaan werken’, vertelt Huub Beijers van het steunpunt GGZ Utrecht. ‘Hij spreekt de taal en kent de Marokkaanse cultuur. Hij kan daardoor contact maken met mensen waar dat anderen niet lukt.’ Samen met de betrokken huisarts maakte het steunpunt GGZ Utrecht een plan voor Hamids inzet. Dat werd uiteindelijk omarmd door de proeftuin Zeist. ZonMw steunt het project financieel. Huub Beijers is projectleider.

Het steunpunt GGZ Utrecht is in de jaren ‘90 opgezet om mensen met psychische of psychiatrische aandoeningen en familie te ondersteunen. ‘We hebben ervoor gekozen om ons te richten op de kwetsbare mensen in Utrecht’, vertelt Huub Beijers. ‘80% van onze cliënten is van Turkse of Marokkaanse afkomst. Onder mensen met een migrantenachtergrond is veel wantrouwen naar de zorg, met name naar de ggz. Maar zij komen wel bij de huisarts. De huisarts is echt een sleutelfiguur en kan doorverwijzen naar een leefwerelddeskundige‘, zoals Huub Beijers de ervaringsdeskundigen uit de eigen cultuur noemt. ‘Zij spreken dezelfde taal en kennen de cultuur. Ze kunnen contact maken met mensen waar het bij anderen niet lukt.’

Kwetsbare doelgroep
‘De mensen komen vaak bij ons met een stapeling van problemen: stemmingsstoornissen, angststoornissen, ingewikkelde thuissituaties, het niet kunnen vinden van de juiste zorg. En dan speelt er ook nog een taalbarrière. Door de inzet van leefwerelddeskundigen kunnen we hen beter helpen. Hun inzet voegt echt iets toe aan de deskundigheid in de zorg en zou nog veel meer in het hart van de zorg moeten komen’, aldus Beijers.

Medewerkers met ervaring
De medewerkers van het steunpunt GGZ Utrecht hebben allemaal ervaring met verward gedrag, zelf of in de directe familie. Daarnaast zet Beijers graag leefwerelddeskundigen in zoals Hamid el Manssouri. ‘Als een Marokkaanse man met klachten bij ons komt, heeft een autochtone ervaringsdeskundige niet per definitie ervaring met waar deze man doorheen gaat.’

Enorm sexy project
Hamid kwam zelf na klachten bij het steunpunt terecht. Na zijn herstel wilde hij graag anderen in een vergelijkbare situatie helpen. Via de proeftuin en dankzij subsidie van ZonMw kon hij aan de slag in de eerstelijnszorg in Zeist Noord.
‘Ik ben trots dat het steunpunt nog steeds betrokken is bij zijn inzet. Ik heb dit project vanaf het begin af aan enorm sexy gevonden. Een huisarts die ondanks een volle praktijk zo betrokken is en meewerkt is echt uniek. En dat in een multiculturele wijk die al een bepaalde naam heeft.’

Huub Beijers: ‘De inzet van een leefwerelddeskundige zou veel meer in het hart van de zorg moeten komen.’

Lokaal inbedden
‘Hamid is niet gebonden aan 1 organisatie. Hij beweegt zich tussen de ggz, het wijkteam en de eerstelijnszorg in de wijk in. Op de lange termijn is de vraag wie verantwoordelijk is voor zijn inzet en begeleiding. Leefwerelddeskundigen hebben supervisie nodig. Een plek waar ze terecht kunnen met hun vragen, om te spuien of iets voor te leggen. Dat maakt de continuïteit wel kwetsbaar. Daar bovenop loopt 1 januari 2019 de subsidie van ZonMw af. Daar maak ik me wel zorgen om.’

Leefwerelddeskundigen in de ggz
De uitdaging van het lokaal borgen van de inzet van leefwerelddeskundigen blijkt ook uit het verhaal van Mine Özalp-Durmaz. Zij is 6 jaar geleden bij het steunpunt komen werken. Ze begeleidde Turkse groepen in Kanaleneiland en Overvecht. Helaas kwam daar abrupt een einde aan: ‘De gemeente wilde zich niet per se richten op 1 gemeenschap en trok de financiering in. Toen zijn haar activiteiten gestopt. We hebben gezocht naar manieren om de groepen voort te zetten.’
‘De ggz heeft de huisartsen benaderd en zij waren enthousiast. Zij kunnen zelf namelijk de Turkse mensen maar moeilijk bereiken. Sindsdien maken ze zich bij de gemeente sterk voor het behoud van leefwerelddeskundigen in de ggz.’
Om Mine’s activiteiten in te bedden heeft het steunpunt een opleiding poh voor haar geregeld. ‘Nu werkt ze gedetacheerd vanuit de ggz in de huisartsenpraktijk. Wij blijven betrokken’, aldus een trotse Beijers.

Bron: zorgenz.nl

Dit bericht is 2855 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail