5 vragen aan GGZ Nederland over tekort aan beveiligde ggz zorg

Facebooktwitterlinkedinmail

9 oktober 2017 – Er is een tekort aan beveiligde GGZ-bedden in Nederland voor personen met verward gedrag en die ook agressief of gevaarlijk zijn. In onze uitzending aankomende zondag laten we zien hoe patiënten tussen wal en schip kunnen vallen doordat de zorg niet op orde is en waardoor de maatschappij onnodig risico loopt. Het is soms wachten op incidenten. Pas als iemand een delict begaat of een slachtoffer maakt, kan diegene via het strafrecht wel de zorg en beveiliging krijgen die noodzakelijk is. Uit recent onderzoek is gebleken dat er naar schatting een groep van 3000 tot 5000 mensen in onze samenleving is die zonder de juiste hulp een gevaar kunnen zijn voor de maatschappij, zo meldt De Monitor. 

De Monitor spreekt Jacobine Geel, voorzitter van GGZ Nederland, en leggen haar 5 vragen voor over het tekort aan zorg voor deze groep complexe patiënten.

1. Mevrouw Geel, hoe komt het dat er zo’n tekort aan beveiligde ggz-bedden is ontstaan voor een groep die toch een risico is voor de maatschappij?

‘De groep waar we het hier over hebben, is een hele complexe groep patiënten. Al jarenlang maken we ons zorgen over hoe we die in beeld houden en of wij deze ggz-patiënten een plek kunnen bieden. Wij hebben denk ik te lang alleen vanuit ons eigen zorgperspectief naar deze mensen gekeken en onvoldoende samengewerkt met de andere partijen. Het probleem is dat het om maar een hele kleine groep patiënten gaat. Elke instelling heeft er 1 of 2 per jaar. En het is dus heel lastig om daarvoor plekken in te richten. Daar zat dus bij ons een blinde vlek. We moeten veel meer regionaal gaan samen werken om te zorgen dat die plekken beschikbaar komen bij de beste partij. Want ook niet elke instelling heeft de capaciteit en deskundigheid in huis om de juiste behandeling te bieden voor deze toch lastige groep patiënten.’

2. Wij hebben een patiënt gesproken die uit de verslavingskliniek werd gezet op het moment dat hij lastig en dreigend werd. Ook uit een recent rapport, dat mede in opdracht van GGZ Nederland is opgesteld, blijkt dat instellingen deze patiënten soms ook weren. Kan dat zomaar?

‘Alle instellingen zijn verplicht om een de afweging te maken: wat kunnen we bieden? Niet alle instellingen zijn in staat om een bepaald niveau van veiligheid en deskundigheid te garanderen. Dan stelt een instelling zich terughoudend op, want anders haal je iemand in huis die je niet de behandeling kunt geven die hij nodig heeft. En het betekent soms ook dat tegelijkertijd de zorg voor de andere patiënten en de veiligheid van medewerkers in het gedrang kan komen. Een terechte afweging die gemaakt moet worden. Als het goed is, moet je dan doorverwijzen naar een instelling die wel die beveiliging kan bieden.’

3. Maar elke instelling kan kiezen wie hij wel of niet helpt?

‘Nee, dat is natuurlijk niet zo. Maar als je echt moet inschatten of je een bepaald beveiligingsniveau kunt bieden en je denkt dat het antwoord daarop nee is, dan kun je zeggen: ‘Wij kunnen deze patiënt niet helpen, maar een ander wel.’

4. Is het probleem nu niet dat te veel instellingen dat zeggen? En te weinig instellingen zich geroepen voelen om deze lastige groep patiënten de instelling binnen te halen?

‘Het grote probleem is dat er te weinig overzicht is over het aantal beveiligde plekken die er nodig zijn. En dat is precies waar we nu aan werken. We zijn aan het inventariseren bij de instellingen hoeveel potentiële patiënten deze zorg nodig hebben. Ook de zorgverzekeraar wil weten hoe groot die groep is. Op dit moment is dat overzicht er dus nog niet.’

5. En dus op het moment dat er eindelijk overzicht is, na jaren van rapporten, dan pas kunnen we dit echt gaan aanpakken?

‘Nee, we kopen op dit moment met tijdelijke voorzieningen extra beveiligde bedden in op de plekken waar het verantwoord kan gebeuren. Op welke termijn en om hoeveel plekken het gaat, kan ik nu nog niet zeggen, omdat zorgverzekeraars en instellingen daar nu over aan het onderhandelen zijn. Het zou kunnen zijn, dat mensen niet altijd bij de dichtstbijzijnde instelling terecht kunnen. Maar goed, als dat nodig is, dan is dat zo. In 2018 moet het tekort helemaal in kaart zijn gebracht zodat we het op de lange termijn kunnen regelen. Het klinkt gek maar we hebben die rapporten en de tijd helaas nodig gehad om het probleem inzichtelijk te maken zodat we de politiek en zorgverzekeraars konden overtuigen dat het ophogen van deze beveiligde ggz-bedden ook echt hard nodig is. Het gaat natuurlijk om hele dure en complexe zorg.’

Bekijk hier de uitzending van afgelopen zondag  van De Monitor: het tekort aan goede zorg voor ernstig verwarde personen. 22:35 uur op NPO2.  

Bron: demonitor.ncrv.nl

Dit bericht is 8126 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail