Kijktip: de IDFA primeur Jason van Maasja Ooms

Facebooktwitterlinkedinmail

22 november 2021 – Een pijnlijk eerlijk portret van de 22-jarige Jason, die traumatherapie ondergaat. Het is het derde en laatste deel van Maasja Ooms’ trilogie over de falende Nederlandse jeugdzorg. Uitgezonden op 21 november door 2Doc.  Bekijk de documentaire en het interview met regisseur  Maasja Ooms hier terug. 

Jason is de laatste film van je drieluik over de jeugdzorg, na Alicia en Rotjochies. Was het vanaf het begin je doel om een drieluik te maken?
Nee, dat is zo ontstaan. Met Alicia begon ik omdat ik een portret wilde maken van een meisje dat zich zou gaan binden aan nieuwe pleegouders. Maar dat gebeurde niet, want die pleegouders kwamen er nooit. Ik zou haar uiteindelijk drie jaar volgen, en je zag toen hoe ze afgleed in het systeem, een systeem waarin een kind eigenlijk verantwoordelijk wordt gehouden voor haar gedrag. Dat gaat natuurlijk niet goed. Bij die film heb ik samen met Willemijn, de producent, een heel impacttraject georganiseerd van tien discussieavonden over de jeugdzorg, en hoe die beter kan.

Op de laatste avond stond Jason op in de zaal om de wethouder van Utrecht weerwoord te geven, en iedereen dacht: hee, wat een mondige jongen, wie is dat? Ik natuurlijk ook. Zo zijn we in contact gekomen, en bevriend geraakt. Hij was toen net twintig, en volop bezig met zijn missie om het opsluiten van kinderen te stoppen. Toen hebben we samen onderzocht of er een film in zijn verhaal zat. Dat was veelbelovend, maar het ging in die tijd met Jason zo ontzettend slecht! Hij was suïcidaal, ik haalde hem soms op van crisisplekken. Het greep me gewoon naar de strot, en ik dacht: ik ga geen film maken over iemand die zichzelf van het leven berooft. Dat vond ik gewoon te heftig en… echt niet mogelijk, voor mezelf. Ik kon daar niet naar kijken. En laat staan er een camera op zetten.

‘Als je iemand opsluit, geef je hem het idee dat-ie schuldig aan iets is. Dat komt in alle drie mijn films wel terug op de een of andere manier.’  maasja ooms

In de film laat je wel een beetje zien wat het inhoudt, die therapie, maar kun je daar iets meer over zeggen, hoe dat werkt? EMDR heet het toch?
Ja. Wat deze mensen doen is je aan het traumatische beeld laten denken en tegelijkertijd zo veel afleiding bezorgen, dat in je werkgeheugen eigenlijk niet genoeg ruimte is en waardoor dat trauma dan wegvalt. Bij Jason werken ze aan de trauma’s die hij heeft opgelopen in zijn jeugd thuis, maar ook in de gesloten jeugdzorg, nadat hij op z’n zestiende was opgenomen. En dat horen die therapeuten veel vaker.

Blijft het bij dit drieluik? Of kan het ook nog een vier- of vijfluik worden?
Nou, als ik nog twee dingen zou willen vertellen over de jeugdzorg, dan is het ene dat 95 procent van de kinderen in de jeugdzorg kinderen zijn uit vechtscheidingen, en het andere is de andere kant, dus de hulpverlener zelf die op de groepen met kinderen werkt.

Bron en uitgebreid interview :  2doc.nl 

Dit bericht is 2297 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail