30 juni 2020 – Charlotte Bouwman starte in januari een actie om te pleiten voor betere hulp voor mensen met een complexe zorgvraag en het verminderen van de lange wachttijden. Ze protesteerde bij voor het ministerie van Volksgezondheid ging zitten en vroeg mensen het manifest Lijm de zorg voor een betere jeugdzorg en GGZ te tekenen..
Wat is er ondertussen veel bereikt. Het manifest is inmiddels 70.000 keer getekend, en dit probleem wordt ineens in heel Nederland besproken. Er is een helpdesk. En: Blokhuis beloofde een plan om de wachttijden aan te pakken.
Maar die belofte kwam hij niet na, want dit ‘plan’ doet helemaal niets aan het tekort in het aanbod in de specialistische GGZ. In de acute GGZ is ook nog steeds een noodsituatie gaande, er zijn niet genoeg opnameplekken en de crisisdienst is niet goed bereikbaar. En in de jeugdzorg blijven instellingen sluiten, zonder passende oplossing.
Twee weken geleden was Charlotte weer in Den Haag. Samen met een klein groepje andere patiënten brachten zij de wachtrij in de GGZ letterlijk naar de Tweede Kamer, vlak voor aanvang van het debat over de GGZ. Kamerleden konden door een doolhof lopen om te ervaren hoe het is om zo lang te moeten wachten op zorg terwijl je zo in nood bent.
Even later liep Paul Blokhuis zelf langs. Hij beloofde: let op het debat zo.
Dat werd echter, weer, een teleurstelling. Want waar de staatssecretaris mee kwam was: ik wacht het advies van de stuurgroep, die komt binnenkort met een rapport, en een advies over “verdere stappen, voor zover die nodig zijn.” Ook de Algemene Rekenkamer kwam vorige week met een rapport dat al de bevindingen van Charlotte bevestigt, maar zelfs dat zet het ministerie niet aan om echt iets te gaan doen. Het zal trouwens niet als een verrassing komen dat de stuurgroep niet met concrete vervolgstappen kwam. En Blokhuis? Die blijft beloven, nu verschuift hij het naar september.
Dit is helaas kenmerkend voor de reacties vanuit Den Haag. Voor de camera wordt Charlotte Bouwman en haar mede-actievoerders door zowel Blokhuis als De Jonge met open armen ontvangen, maar concrete acties blijven uit. We weten allemaal dat deze regeringsperiode ten einde loopt. Het lijkt erop dat de bewindspersonen denken: het zal mijn tijd wel duren.
Charlotte kan niet meer voor het ministerie zitten: in verband met Corona werkt daar vrijwel niemand. Dus is zij druk bezig met andere manieren van actievoeren en lobbyen, om ervoor te zorgen dat deze onderwerpen op de politieke agenda blijven. En dat kost geld.
Iedereen die betrokken is bij Lijm de Zorg, doet dat op volledig vrijwillige basis. Het geld gaat dus niet naar hen. Wat wel geld kost: het oprichten van een ANBI-stichting, de website, het versturen van nieuwsbrieven en praktische zaken bij acties. De meeste dingen die wij doen kosten niet veel geld, maar soms ontkom je er niet aan: denk aan huur van de paaltjes bij het wachtrijdoolhof, posters of protestborden printen.
Met dit geld kunnen zij dit jaar verder gaan met actievoeren. Met meer geld kunnen zij blijven bestaan, totdat de crisis in de jeugdzorg en GGZ wordt aangepakt!
Namens Lijm de Zorg,
Charlotte Bouwman
Bron: persbericht
Dit bericht is 1760 keer gelezen.
