1 november 2017 – Isoleercellen mogen volgens de regel alleen als veiligheidsmiddel gebruikt worden. Volgens jongeren in de Brandpuntreportage over zelfstandigheid na Jeugdzorg, worden ze wel degelijk ingezet als straf. Jeugdzorgwerkers van De Hoenderloo Groep, onderdeel van Pluryn, bevestigen dit. ‘In vorige instellingen waar ik werkte werd negatief gedrag vaak bestraft met de isoleercel’, aldus jeugdzorgwerker Niels Eemstra.
De reportage volgt Romy (18) op haar pad naar zelfstandigheid. Ze bracht haar hele jeugd door in jeugdzorginstellingen. ‘Daar heb ik zoveel tijd in isoleercellen doorgebracht dat ik niet in het donker kan slapen’, vertelt zij. Ze slaapt daarom met het felle licht aan. De laatste maanden van haar jeugd bracht ze door in Smaragd in Deelen, een in 2015 geopende locatie van De Hoenderloo Groep.
Jeugdzorgwerkers Niels Eemstra en Timo van Laarschot begonnen Smaragd onder meer om kinderen die veelvuldig in isolatiecellen worden gestopt een alternatief te bieden. ‘Met meer één-op-éénbegeleiding blijken isoleercellen helemaal niet nodig’, aldus Eemstra. ‘Wij hebben er geen en onze jongeren ontwikkelen zich goed.’ Het doel van Smaragd is om jongeren kortstondig (gemiddeld zes maanden) intensief en persoonlijk te begeleiden. ‘Veel van onze jongeren zitten in de laatste fase van Jeugdzorg. We proberen ze zo goed mogelijk voor te bereiden op zelfstandigheid. Daar kunnen ze alle hulp bij gebruiken.’
Met meer één-op-éénbegeleiding blijken isoleercellen helemaal niet nodig
Van Laarschot zag tijdens het werken in andere instellingen dat veel isoleercellen werden gebruikt uit gebrek aan een andere oplossing. ‘Begeleiders werken vaak op grote groepen en gebruiken het soms als oplossing als een situatie met een jongere uit de hand loopt.’
Romy belandde vaak in de isoleercel
Romy (18) verbleef tijdens haar jeugd in veel verschillende gesloten instellingen. Als ze zich misdroeg, was de isoleercel vaak de enige oplossing. ‘Ik was geen lieverdje. Ik gebruikte wel eens drugs en gaf andere meisjes ook drugs. Dan belandde ik weer in die isoleercel.’ Volgens Romy wordt er gedreigd met het gebruik van de isoleercel als je niet luistert. ‘Ik krijg het benauwd als ik eraan denk. Je hebt geen besef van tijd en plaats. Ik voelde me erg verlaten.’
Je hebt geen besef van tijd en plaats. Ik voelde me erg verlaten.
In de Brandpunt reportage komt ook Jason (19) aan het woord. Ruim een jaar geleden verliet hij Smaragd. ‘Die plek kwam voor mij het dichtste bij een thuis’, zegt hij. ‘Ik ben in andere Jeugdzorg- en GGZ-instellingen regelmatig in een isoleercel gestopt, meestal zogenaamd als bescherming tegen mezelf. Ik kraste op mijn armen. Maar als ik werd gesepareerd voelde dat juist als straf voor mijn gedrag. Er werd ook wel mee gedreigd door de leiding.’ Volgens Jason had het separeren een negatief effect. ‘Ik werd alleen gelaten op de momenten dat ik aandacht en steun juist het hardste nodig had.’
Niels Eemstra en Timo van Laarschot maken zich zorgen over het gebruik van isoleercellen in de Jeugdzorg. ‘Ik pleit ervoor ze uit instellingen weg te halen’, zegt Eemstra. ‘Als je ze niet hebt ontstaan er vanzelf nieuwe oplossingen die wellicht minder schadelijk of traumatiserend zijn.’
Benieuwd naar de verhalen van Romy, Jason en begeleider Niels? Kijk hier dan de rapportage van Brandpunt terug.
Bron: brandpunt.kro-ncrv.nl
Dit bericht is 17541 keer gelezen.
