16 augustus 2021 – De meeste kinderen met de diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactive Disorder) ontgroeien de stoornis niet, zoals algemeen wordt aangenomen. Het manifesteert zich in de volwassenheid op verschillende manieren en neemt gedurende het hele leven toe en af, volgens een onderzoek dat op 13 augustus in het American Journal of Psychiatry is gepubliceerd.
“Het is belangrijk voor mensen met de diagnose ADHD om te begrijpen dat het normaal is om momenten in je leven te hebben waarin dingen misschien onhandelbaarder zijn en andere momenten waarop dingen meer onder controle voelen”, zegt hoofdonderzoeker Margaret Sibley, universitair hoofddocent psychiatrie en gedragswetenschappen aan de University of Washington School of Medicine en een onderzoeker aan het Seattle Children’s Research Institute.
Onderzoeksauteurs van 16 instellingen in de Verenigde Staten, Canada en Brazilië zeiden dat tientallen jaren van onderzoek ADHD karakteriseren als een neurobiologische aandoening die meestal voor het eerst wordt ontdekt in de kindertijd en in ongeveer 50% van de gevallen tot in de volwassenheid aanhoudt. Maar uit dit onderzoek blijkt dat slechts 10% van de kinderen het volledig ontgroeit.
“Hoewel in de meeste gevallen perioden van remissie kunnen worden verwacht, bleef 90% van de kinderen met ADHD restsymptomen ervaren in de jonge volwassenheid”, schrijven de onderzoekers..
ADHD wordt volgens onderzoekers gekenmerkt door twee hoofdclusters van symptomen. De onoplettende symptomen zien eruit als desorganisatie, vergeetachtigheid en moeite hebben om op de taak te blijven. Dan zijn er ook nog de hyperactieve, impulsieve symptomen. Bij kinderen lijken die symptomen op veel energie hebben, zoals rondrennen en op dingen klimmen. Bij volwassenen manifesteert het zich meer als verbale impulsiviteit, moeite met het nemen van beslissingen en niet nadenken alvorens te handelen. ADHD treft ieders persoon anders en ziet er anders uit, afhankelijk van in welke levensfase iemand zich bevindt.
Sommige mensen met ADHD melden ook een uniek vermogen tot hyperfocus. Olympische atleten Michael Phelps en Simone Biles zijn open geweest over hun ADHD-diagnose. Hoewel veel mensen symptomen kunnen ervaren die lijken op ADHD, wordt geschat dat de aandoening ongeveer 5% tot 10% van de bevolking treft, zei Sibley.
16 jaar onderzoek
Deze studie volgde een groep van 558 kinderen met ADHD gedurende 16 jaar – van 8 jaar tot 25 jaar oud. Het cohort had acht beoordelingen, om de twee jaar, om te bepalen of ze symptomen van ADHD hadden. De onderzoekers vroegen ook hun familieleden en leraren naar hun symptomen.
Sibley zei dat de overtuiging dat 50% van de kinderen ADHD ontgroeit, voor het eerst naar voren werd gebracht in het midden van de jaren negentig. De meeste onderzoeken, zei ze, maakten slechts één keer opnieuw contact met de kinderen op volwassen leeftijd. De onderzoekers kregen dus niet te zien dat de ADHD waarvan ze dachten dat die was verdwenen, ook daadwerkelijk terugkomt.
Omgaan met ADHD
Onderzoekers moeten nog ontdekken waardoor ADHD oplaait. Sibley zei dat het stress zou kunnen zijn, de verkeerde omgeving en het niet hebben van een gezonde levensstijl van goed slapen, gezond eten en regelmatige lichaamsbeweging. Ook als een persoon niet de tijd neemt om de symptomen te beheersen en echt begrijpt wat het beste voor hen werkt, zullen de symptomen waarschijnlijk meer uit de hand lopen, zei ze.
Medicatie en therapie zijn de twee belangrijkste behandelingen voor ADHD. Maar, zei Sibley, mensen kunnen ook hun eigen gezonde copingvaardigheden nastreven.
Onderzoekers ontdekten dat de meeste mensen die technisch gezien niet langer voldoen aan de criteria voor ADHD op volwassen leeftijd, nog steeds enkele sporen van ADHD hebben, maar dat ze het goed alleen redden.
“De sleutel is het vinden van een baan of een passie voor het leven die ADHD niet verstoort,” zei Sibley. “Je zult zien dat veel creatieve mensen ADHD hebben omdat ze ondanks ADHD succesvol kunnen zijn in hun creatieve inspanningen, terwijl mensen die misschien de hele dag zeer gedetailleerd werk op een computer moeten doen – dat kan een heel moeilijke combinatie zijn voor een persoon met ADHD.”
Sibley zei dat de tijd om professionele hulp te zoeken, is wanneer de symptomen een probleem in je leven veroorzaken. Dit omvat niet je best doen, problemen met andere mensen, moeite hebben om met elkaar om te gaan, moeite hebben met het onderhouden van gezonde, langdurige relaties met geliefden en vrienden, en het onvermogen om dagelijkse basistaken uit te voeren – of dat nu ouderschap is, op de hoogte blijven van uw financiën, of gewoon een georganiseerd huishouden.
Bron: sciencedaily.com
Dit bericht is 5131 keer gelezen.