7 december 2015 – Zorgverzekeraars vinden wachttijden voor de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) niet acceptabel. Verzekerden hebben recht op het tijdig ontvangen van de benodigde zorg. Dat laat Zorgverzekeraars Nederland (ZN) weten in reactie op het rapport over wachttijden in de GGZ dat de NZa 23 november publiceerde.

Goede informatie, tijdige signalering en reëler beeld noodzakelijk
Om wachtlijsten te voorkomen of op te lossen is het uitwisselen van betrouwbare wachtlijstinformatie essentieel. Het uitwisselen van deze informatie is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van verzekerden, zorgaanbieders en zorgverzekeraars. Daarom vragen zorgverzekeraars aan zorgaanbieders en verzekerden signalen van wachttijden direct te melden. Zonder deze signalen kunnen zorgverzekeraars geen kennis nemen van wachttijden in de GGZ en geen passende maatregelen nemen. Zij wijzen verzekerden ook op de mogelijkheden die zorgverzekeraars hebben om te bemiddelen naar andere zorgaanbieders.

Uit de informatie die zorgverzekeraars van zorgaanbieders ontvangen komt de door de NZa geschetste wachttijdenproblematiek niet naar voren. Ook ontvangen verzekeraars weinig signalen van verzekerden over het voorkomen van onacceptabele wachttijden. Zorgverzekeraars constateren dat de NZa de wachtlijsten in kaart heeft gebracht op basis van oude gegevens die veel onzekerheden bevatten. Zorgverzekeraars vragen zich dan ook af of het door de NZa geschetste beeld een goede weergave is van de actuele wachttijden. Voordat er uitspraken over de hoogte van de wachttijden worden gedaan moet er volgens zorgverzekeraars gedetailleerder onderzoek plaatsvinden naar de omvang en de oorzaken van wachttijden.

Zorgverzekeraars vinden het essentieel dat verzekerden tijdig de benodigde zorg ontvangen. Daarom maken zij er veel werk van om wachttijden in de GGZ te voorkomen, zowel richting zorgaanbieders als richting verzekerden.

Inspanningen richting zorgaanbieders
Zorgverzekeraars vragen actief informatie uit bij aanbieders over de omvang van de zorg die zij leveren, de lengte van eventuele wachttijden en het aantal cliënten op de wachtlijst. In periodieke gesprekken kijken zorgaanbieders en zorgverzekeraars hoe zij wachttijden kunnen voorkomen en eventuele knelpunten kunnen oplossen. Onder meer op basis van de door aanbieders verstrekte informatie kijken verzekeraars of het nodig is om zorg bij te contracteren. Dit is echter niet altijd noodzakelijk. Wanneer een individuele aanbieder het afgesproken omzetplafond bereikt, hoeft dit niet te leiden tot een wachtlijst. In de regio kan nog voldoende ander zorgaanbod ingekocht zijn. Door middel van zorgbemiddeling kan een verzekeraar de verzekerde dan begeleiden naar geschikte andere zorgaanbieders.

Inspanningen richting verzekerden
Zorgverzekeraars vinden goede communicatie richting verzekerden erg belangrijk. Cliënten moeten beter op de hoogte zijn van de maximaal aanvaardbare wachttijden, de zogenaamde  treeknormen die tussen aanbieders en verzekeraars zijn vastgesteld. Cliënten weten vaak niet wanneer normen overschreden worden en welke mogelijkheden er zijn om de benodigde zorg tijdig te ontvangen. Zorgverzekeraars zien het als een gezamenlijke verantwoordelijkheid van zorgverzekeraars en zorgaanbieders om cliënten goed te informeren. Zorgverzekeraars verstrekken daarom op hun websites informatie over de treeknormen en de mogelijkheden voor zorgbemiddeling.

Zorgverzekeraars vinden dat ook zorgaanbieders moeten zorgen voor betrouwbare informatie op de eigen website, onder meer over de treeknormen, de actuele wachttijden en de mogelijkheden voor zorgbemiddeling, zodat verzekerden beter een goede keuze kunnen maken. Daarnaast spelen verwijzers naar de GGZ, zoals huisartsen, een belangrijke rol in de communicatie. Ook zij kunnen cliënten wijzen op hun mogelijkheden. Nu volgen cliënten vaak de verwijzing naar een bepaalde aanbieder, zonder dat duidelijk is of een cliënt wel terecht kan en of er geschikte alternatieven zijn.

Beeld rond wachttijden onduidelijk

Verzekeraars constateren dat er momenteel nog veel zaken zijn die het beeld rondom de wachttijden vertroebelen. Zo is het aandeel wenswachtenden onbekend. Voor deze cliënten bestaan passende alternatieven maar de cliënt kiest er zelf voor toch te wachten. Ook is niet duidelijk hoeveel cliënten op meerdere wachtlijsten staan. Deze dubbeltelling zorgt ervoor dat de geconstateerde wachttijden in werkelijkheid lager zijn. Daarnaast is het aandeel cliënten dat ten onrechte op de wachtlijst staat door een verkeerde verwijzing onbekend. Uit door verzekeraars uitgevoerde steekproeven blijkt dat mensen regelmatig wachten op andere zorg dan de zorg die het best passend is.

Bron: zn.nl 

Dit bericht is 2645 keer gelezen.