25 april 2016 – Stefan Wendel zal de komende maanden heel hard moeten trainen. Hij doet in november namelijk mee aan de Berenloop op Terschelling. Stefan loopt de marathon. De inwoner uit Roden loopt de ruim 42 kilometer voor een doel: Fonds Psychische Gezondheid, zo meldt dekrant.info

‘Ik heb een team – ‘Koplopers’- opgezet om het project ‘help depressie de wereld uit’ te steunen. Ik zoek versterking voor mijn team. Mensen die me willen helpen om geld in te zamelen voor deze actie’, zegt Wendel. Zelf weet Stefan heel goed wat depressie is. Sterker nog: hij verloor zijn vader aan de psychische ziekte. Ruim anderhalf jaar geleden maakte hij namelijk een einde aan zijn leven.

Met het volbrengen van de marathon heeft Stefan zich weer een doel gesteld. Heel mooi, want de afgelopen maanden ging het wat minder met hem. Ook hij leed aan een lichte depressie. ‘Ik heb veel meegemaakt, maar ben toch altijd ‘gewoon’ maar doorgegaan, Op een bepaald moment kreeg ik echt teveel op mijn bordje. Ik verloor mijn vader, ik heb een jong gezin met drie kinderen en werk fulltime. Ik ben mezelf voorbij gegaan. Op een bepaald moment vertaalt zich dat naar je lichaam. Ik krabbel nu weer op. Het gaat de goede kant weer op. Ik heb weer een doel’, zegt Stefan, die er geen moeite mee heeft om over depressie te praten. Daarmee is hij – helaas- nog steeds meer uitzondering dan regel. Want op depressie rust een soort van taboe. Daar praat je niet over. Dat is beschamend. ‘Ik wil dat taboe doorbreken. Juist door er over te praten kunnen mensen geholpen worden. Depressie is een ziekte. Een psychische ziekte. Ik wil via de marathon geld inzamelen voor onderzoek. Voor betere begeleiding van mensen die aan depressie lijden. Want er is, weet ik ook uit ervaring, nog heel veel voor verbetering vatbaar.’

Stefan is een prater. Komt tamelijk open voor zijn gedachten en gevoelens uit. Hoe moeilijk en gevoelig soms ook. Stefan verloor zijn vader aan de gevolgen van depressie. Hij overleed op 27 augustus 2014. ‘Hij heeft in een moment gehandeld van geen uitweg meer zien. Hij was slechts 57 jaar. Mijn vader was vier maanden eerder bij huis gekomen. Hij zocht aanvankelijk geen hulp. Hij praatte er niet over, maar hij was écht heel ziek. Het was op een bepaald moment gewoon mijn vader niet meer. Er zat ontzettend veel spanning in zijn lijf, hij wist het gewoon niet meer. Uiteindelijk heeft hij wel hulp gezocht. Of beter: liet hij hulp toe. Hij kreeg hulp aan huis, maar niemand weet of hij ook echt geholpen wilde worden of dat hij alleen maar deed wat van hem verwacht werd. Ik herinner me nog dat hij een van de laatste keren een bezoek afzegde. Er was bijna geen enkel contact meer. Schaamte speelde ook een rol. Uiteindelijk kon hij niet meer en heeft hij de rust opgezocht’, zegt Stefan. Dat de ziekte van hem een ander mens maakte, was duidelijk. Stefan heeft drie jonge kinderen en Stefan’s zus was zwanger van haar tweede. ‘Zelfs daar was geen ruimte meer voor in zijn hoofd . Het gaat dan gewoon niet meer en dan heb je alleen al teveel aan jezelf. Depressie is een groot probleem. Landelijk gezien doen 30.000 mensen per jaar een zelfmoordpoging, waarvan 1800 mensen in hun opzet slagen. Dat zijn meer mensen dan er jaarlijks in het verkeer sneuvelen. Die cijfers zeggen genoeg. En het kan iedereen overkomen. Denk maar eens aan Joost Zwagerman en Antonie Kamerling bijvoorbeeld. Ook zij zagen het leven niet meer zitten en pleegden zelfmoord.’

Volgens Stefan is het van essentieel belang dat het taboe er af gaat. ‘Praat er over zou ik wel van de daken willen schreeuwen. Ook tegen jongeren, want vooral ook in die groep zijn er veel die al heel snel in hun leven vastlopen. De maatschappij is ontzettend prestatiegericht tegenwoordig. Mensen voelen altijd druk. Je moet presteren. Dat wordt tegenwoordig van je verwacht’, zegt Stefan, die zelf wel meteen hulp zocht. ‘Een vader, moeder of familielid met depressie trekt ook een heel zware wissel op de rest van een gezin. Mijn moeder heeft het heel zwaar gehad. Ook zij kwam niet meer bij hem binnen. Het is net of je dan geen partner meer bent. Je vervreemdt van elkaar. Weet je, mijn vader heeft dit nooit gewild. Hij was een trotse man. Hij nam z’n verantwoordelijkheid en was er altijd wanneer je hem nodig had. Zijn beslissing kan het gevolg zijn geweest van het feit dat er te laat iets met de signalen gedaan is, maar misschien heeft het ook wel te maken gehad met de medicijnen die hij kreeg. Misschien had ie sneller doorverwezen moeten worden. In al die facetten valt winst te boeken. Onderzoek, scholing, noem maar op. Daar is wel geld voor nodig en daarom loop ik de marathon. Ik heb voor de Berenloop op Terschelling gekozen omdat deze marathon door de natuur op een eiland los van het hectische vaste land gaat. En inderdaad, ik zal echt aan de bak moeten straks. Vroeger liep ik veel, de laatste jaren minder, haha. Het blijft ondertussen steeds langer licht buiten. Straks kan ik als de kinderen op bed liggen naar hartenlust trainen. En dat zal ook zeker nodig zijn.’

Stefan heeft weer energie. Weer een doel. Hardlopen heeft hem daar ook bij geholpen. Net zoals de directe nabestaanden van hem inmiddels toch ook weer sterker uit deze vreselijke periode zijn gekomen. ‘Mijn moeder gaat ook meedoen op Terschelling. Zij gaat de halve marathon volbrengen. Dat maakt het helemaal fantastisch. Mijn moeder is toch al erg fanatiek. Ze fietst elke dag naar haar werk in Groningen en traint op dit moment meer dan mij’, lacht Stefan, die nogmaals het belang voor extra geld voor Fonds Psychische Gezondheid onderschrijft. ‘ Er schijnt bijvoorbeeld met behulp van elektroshock therapie andere behandeling mogelijk te zijn, maar die methode is nog niet goed uit ontwikkeld en heeft ook nog veel risico’s. Depressie is iets van een individu. Iedereen heeft z’n eigen verhaal. En toch zijn er relaties en verbanden. Daar wordt nu te weinig aan gedaan, ook omdat onderzoek nou eenmaal kostbaar is. Geld inzamelen en het doorbreken van het taboe. Dat is waar ik voor loop.’

Mensen die Stefan willen helpen, kunnen dat doen via helpmee.psychischegezondheid.nl/aktie. Daar is zijn team ‘Koplopers’  te vinden en kan gedoneerd worden. Mensen die meer willen weten of Stefan op een andere manier willen ondersteunen, kunnen hem ook mailen: meneerwendel@gmail.com.

Bron: dekrant.info

Dit bericht is 4389 keer gelezen.