2 juli 2018 – De stemmingsstoornis depressie is een afstemmingsstoornis, en wel op een heel elementair niveau. Dat stelt Bert van den Bergh, psycholoog en filosoof, docent aan de Haagse Hogeschool en promovendus aan de Erasmus Universiteit, in zijn proefschrift De gestolen stoornis. Een cultuurfilosofische duiding van de ‘depressie-epidemie’.
De World Health Organization classificeert de stemmingsstoornis depressie als de voornaamste invaliderende factor ter wereld. Er zou zelfs sprake zijn van een depressie-epidemie. Maar de opvattingen wat een depressie precies is, lopen uiteen. Zo bestaat er veel kritiek op de definitie van depressie in de DSM-5, het classificatie-boek voor psychische stoornissen. Depressie zou te veel als ‘hersenziekte’ worden gezien en de diagnose zou te snel worden gesteld.
Depressie als individuele ervaring
De auteur zoomt in zijn proefschrift in op depressie als individuele ervaring. De hoofdthese is dat de zogenaamde ‘depressie-epidemie’ getuigt van het problematische karakter van die subjectiviteit. Van den Bergh ziet de depressieve stoornis niet als extreme somberheid of geremdheid, maar vooral als existentieel isolement.
Depressie is een afstemmingsstoornis
De stemmingsstoornis is een afstemmingsstoornis, en wel op een heel elementair niveau, stelt Van Den Bergh. Volgens hem is de oorzaak dat de primaire afstemming bij velen herhaaldelijk en langdurig verstoord is te vinden in de aard van de laatmoderne westerse cultuur en de eisen die deze cultuur aan het individu stelt. De individuele pathologie is evenzeer een sociale pathologie en vraagt erom in haar (cultuurfilosofische) context te worden geplaatst. Dat is waartoe zijn proefschrift een uitvoerige poging onderneemt.
Van den Bergh concludeert: “Van hersenziekte naar participatiestoornis, van individuele pathologie naar sociale pathologie: niet zozeer het individu is gestoord maar haar of zijn wereldbetrekking is ver-stoord.”
Proefschrift A.J. van den Bergh. De Gestolen Stoornis.
Bron: nedkad.nl
Dit bericht is 7797 keer gelezen.
