1 februari 2016 – Januari was een maand van neerslachtigheid: Blue Monday, een depressiegala en landelijke onderzoeken naar depressies. Veel jongeren lijken hier ook last van te hebben. Steeds meer twintigers en dertigers krijgen het label ‘depressief’ van een psychiater. Maar zijn we daar niet te makkelijk in geworden? Nieuwsuur besteedde er afgelopen vrijdag een item met de titel “Wie is er nog normaal?” aan.
“Het is een groot probleem waar we in vast gaan lopen”, zegt verzekeringsarts Jim Faas. “Zo’n etiket levert problemen op voor je latere arbeidscarrière en bijvoorbeeld voor het afsluiten van een verzekering.”
Veel mensen die het label krijgen, voldoen niet aan wat we een echte depressie noemen, merkt psycholoog Jan Derksen op. Jongeren krijgen volgens hem een label die ze associëren met een ziekte. “Als je labels uitdeelt die over ziekte gaan, stimuleer je niet hun gezondheid. Je stimuleert dan het ‘daar moet je het maar mee doen’-gevoel.”
Een naam aan hangen
Wat vinden de jongeren er eigenlijk zelf van? Lotte Stig is een van de tienduizenden jongeren die het label ‘depressief’ kreeg. “Het was wel een schok toen de psychiater me vertelde dat ik een depressie had. Maar toch voelt het ook als een opluchting, dat het een naam kreeg. Door er een naam aan te hangen begrijpen mensen het meer.”
Nieuwsuur spreekt onder anderen met professor dr. Jan Derksen (schrijver van ‘Iedereen een psychische aandoening?’) en professor dr. Robert Schoevers (schrijver van het boek ‘Diagnose depressie’).
Robert Schoevers is psychiater. Hij neemt het op voor zijn beroepsgroep: “Een psychiatrische diagnose krijg je niet zomaar. Dan moet er echt iets aan de hand zijn. Dan zijn mensen echt beperkt in hun functioneren en dan moeten we die mensen behandelen en helpen.”
Taboe
Studenten die Nieuwsuur spreekt, merken op dat het praten over een depressie vaak taboe is. In Rotterdam organiseren ze bijeenkomsten om dit taboe te doorbreken en te praten over de symptomen van depressies.
Bibi van Atten gaat in gesprek met medestudenten en merkt dat veel van hen dezelfde klachten ervaren. “Ik hoor over vermoeidheid, niet kunnen opstaan, angst en informatie niet goed op kunnen nemen tijdens colleges. Of je het een winterdip noemt of een depressie verschilt per persoon.”
Bron: nos.nl
Dit bericht is 3475 keer gelezen.
