3 november 2017 – Uit een LHV-peiling onder meer dan 1300 huisartsen blijkt dat de beschikbaarheid van ggz verder verslechterd is. Dat heeft ook zijn weerslag op de zorg die huisartsen kunnen bieden. Patiënten worden vanuit ggz-instellingen veelal zonder overleg terugverwezen naar de huisarts en wanneer gespecialiseerde ggz snel (opnieuw) nodig is, lopen patiënten tegen lange wachttijden aan.
Het wordt voor huisartsen steeds moeilijker om goede zorg te garanderen voor patiënten met psychische klachten. Vrijwel alle huisartsenpraktijken in Nederland zetten ondersteunend personeel (de POH-GGZ) in om mensen die psychische klachten hebben te helpen. Ook nemen huisartsenpraktijken steeds vaker de behandeling van stabiele, chronische ggz-patiënten over van de gespecialiseerde ggz.
Maar wanneer de psychische klachten van patiënten te zwaar zijn voor de huisarts en de POH-GGZ om te begeleiden, is de benodigde zorg in ggz-instellingen nu te vaak niet snel beschikbaar. Patiënten blijven zo lang verstoken van de zorg die ze nodig hebben.
Opvang chronische patiënten
Chronische ggz-patiënten die stabiel zijn, worden steeds vaker en sneller verwezen van de gespecialiseerde ggz naar de huisartsenpraktijk.
Garmt Postma (LHV-bestuurder en huisarts): “Als huisarts wil je graag zo goed mogelijke zorg leveren aan je patiënten. Ook voor chronische ggz-patiënten die weer onder je hoede komen wanneer ze stabiel zijn. Afstemming met de ggz-behandelaars vooraf en tussentijds én een goede informatieoverdracht zijn cruciaal om dat verantwoord te kunnen doen. En mocht de situatie van de patiënt verslechteren, dan is snel opschalen noodzakelijk, om erger te voorkomen. We horen van huisartsen dat dat helaas in de praktijk onvoldoende gebeurt.“
Uit de LHV-peiling komt het volgende beeld naar voren:
- 54% van de huisartsen meldt dat er geen overleg vooraf is met de ggz-behandelaar, voordat een patiënt wordt terugverwezen naar de huisarts;
- 52% meldt dat er geen goede en tijdige informatieoverdracht is vanuit de ggz-instelling;
- 36% zegt dat ze niet altijd collegiaal overleg kan plegen met de ggz-behandelaar als dat nodig is;
- 77% geeft aan dat het niet mogelijk is om bij verergering van de klachten de patiënt weer direct terug in behandeling van de ggz te krijgen, zodat patiënten op de (lange) wachtlijsten in de ggz belanden.
Lange wachtlijsten
Daarnaast melden huisartsen ook dit jaar weer massaal (voor het vijfde jaar op rij) dat hun patiënten vaak op wachtlijsten stuiten. Deze wachtlijsten zijn ook nog eens geregeld (erg) lang. 86 procent van de huisartsen benoemt de wachttijden in de gespecialiseerde ggz als een probleem; dat is 24 procent meer dan vorig jaar. Het probleem wordt dus ernstiger. Huisartsen geven aan dat patiënten bij de gespecialiseerde ggz vaak pas na meer dan 8 weken terecht kunnen.
In eerdere jaren was de generalistische basis-ggz nog redelijk goed beschikbaar. Nu signaleren we ook daar lange wachtlijsten: wachttijden tussen de 4 en 8 weken zijn niet ongebruikelijk meer.
Gevolgen voor huisartsen en patiënten
Deze problematiek heeft grote gevolgen voor de patiënten, die lang verstoken blijven van benodigde zorg, maar ook voor de huisartsen en hun praktijken. De wachtlijstproblematiek in de ggz leidt ertoe dat ook veel POH-GGZ (die werkzaam zijn in de huisartsenzorg) wachttijden kennen. Bij 49 procent van de praktijken is er een wachttijd van tussen de 2 en 4 weken.
“De POH-GGZ is bedoeld voor mensen die door een gebeurtenis in hun leven (bijvoorbeeld een scheiding, ontslag of rouw) tijdelijk begeleiding nodig hebben en mensen met lichte psychische klachten. Als huisartsen enPOH’s noodgedwongen veel tijd moeten steken in mensen die eigenlijk in de ggz behandeld moeten worden, gaat dat ten koste van hun beschikbaarheid voor die andere patiënten,” licht Garmt Postma toe.
Oproep aan verzekeraars en ggz-instellingen
Het is treurig om te moeten constateren dat we na 5 jaar signaleren en vele overleggen met andere partijen rond de zorg voor ggz-patiënten nog steeds weinig verbeteringen zien. Huisartsen doen wat ze kunnen om goede zorg voor hun patiënten te leveren. Maar de grens van wat huisartsen kunnen opvangen, is bereikt.
Postma: “Huisartsen kunnen de problemen van de wachtlijsten niet oplossen. Daar gaan zorgverzekeraars en ggz-aanbieders over. We horen dat de urgentie wordt gevoeld, maar we willen nu snel resultaat zien van de beloofde en ingezette acties. De wachttijden moeten drastisch omlaag en de beschikbaarheid van ggz moet omhoog.” Als LHV roepen we zorgverzekeraars, ggz-instellingen en VWS op om te komen tot snelle oplossingen.
Reacties
GGZ Nederland (branchevereniging van ggz-aanbieders) en MIND (patiëntenorganisatie) herkennen de zorgen van de LHV. Lees de volledige reacties van GGZ Nederland(externe link) en MIND(externe link).
Zie ook NOS – Huisartsen: ggz-patiënten moeten steeds langer wachten op zorg(externe link)
Bron: lhv.nl
Dit bericht is 4841 keer gelezen.
