Ernstige stress bij jonge kinderen beschadigt hersenen permanent

Facebooktwitterlinkedinmail

HERSENEN

21 december 2015 – Het babybrein is volop in ontwikkeling vlak na de geboorte. In deze fase van ‘vroege programmering’ laat ernstige stress , volgens UvA-promovenda Eva Naninck, permanente sporen na in het brein. Jongens blijken hier bovendien kwetsbaarder voor te zijn dan meisjes.

“Bij ernstige stress moet je bijvoorbeeld denken aan kinderen die vluchten uit Syrië en in een oorlogssituatie zitten. Om te onderzoeken hoe dit op jonge leeftijd het functioneren van het brein permanent aantast, bootsten we stresssituaties na in muismodellen”, zegt Naninck.

Humane studies naar dit soort ernstige situaties gaven richting aan het onderzoek van Naninck. De neurowetenschapper vertelt: “Roemeense kinderen die in de jaren tachtig in weeshuizen werden geplaatst lieten later bijvoorbeeld meer hersenaandoeningen zien, hun hippocampus was kleiner en ze hadden meer moeite met taken die te maken hebben met geheugen en leren.”

De hippocampus is een hersengebied dat specifiek belangrijk is voor de regulatie van je reactie op stress. Stresshormonen hebben een direct effect op deze structuur en beïnvloeden daarmee je cognitieve vermogens, zoals leren en geheugen. Het gebied ontwikkelt zich in het laatste trimester van de zwangerschap tot 9 maanden ná de geboorte. Dat verklaart wellicht waarom het zo kwetsbaar is en permanente schade ondervindt door ernstige stress op zeer jonge leeftijd.

Net als in de humane studies zag Naninck bij haar muizen dat de hippocampus blijvend was verkleind als ze zich jong in een stressvolle stituatie bevonden. Zij ontdekte verder nog twee andere belangrijke effecten: “We vonden een vermindering van neurogenese – het proces waarbij nieuwe hersencellen worden aangemaakt- én we zagen hierbij heel duidelijke sekseverschillen.”

Dat stress het proces van neurogenese blijvend verandert zag Naninck aan het aantal nieuw gevormde cellen dat uitgroeit tot volwassen hersencellen. Dat aantal was namelijk kleiner in vergelijking met muizen met een stressloze jeugd. “Dit is misschien één van de redenen dat deze groep muizen slechter presteerde op leer- en geheugentaken, maar er is meer onderzoek voor nodig om dit te bevestigen.”

 

door 

Proefschrift Eva Naninck: Programming of hippocampal structure and function by early-life stress

Bron en het gehele artikel op: kennislink.nl 

Dit bericht is 4956 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail