Een depressie of angststoornis is geen gebroken been

Facebooktwitterlinkedinmail

14 augustus 2018 – Menzis slaat de plank mis met resultaatgerichte vergoedingsafspraken ggz.
Dat is de reactie van het NIP op het Volkskrantartikel Zorgverzekeraar Menzis vergoedt behandeling depressie voortaan op basis van de resultaten.

In een ingezonden brief aan de Volkskrant legt het NIP uit dat: De oorzaak, aard en verloop van een psychische stoornis als angst of depressie varieert van mens tot mens. Het verloop van een dergelijke aandoening is veel onvoorspelbaarder en lijkt daarom totaal niet op bijvoorbeeld het genezingsproces van een gebroken been. Het heeft daarom geen enkele zin om ggz behandelingen te vergoeden op basis van behaalde resultaten. Dat resultaat kan je niet zo maar objectief meten en kan kort na de behandeling al weer anders zijn omdat terugval bij depressie veel voorkomt.* Wel zijn er tal van negatieve effecten te verwachten als een verzekeraar alleen maar op basis van een resultaat behandelingen vergoedt: risicomijdend gedrag van instellingen bijvoorbeeld, voortijdig afronden van behandeling als snelle resultaten uitblijven, langere wachttijden en uitblijven van goede nazorg.

Dat zegt Hans Koot, lid van het algemeen bestuur NIP naar aanleiding van de afspraak die zorgverzekeraar Menzis heeft gemaakt met 18 zorgaanbieders (Volkskrant maandag 13 augustus). Bij cliënten die korter dan 1 jaar in behandeling zijn zou die vergoeding nu gebaseerd moeten worden op het effect van die behandeling. Een eerste probleem is dat de voorgestelde effectmetingen nog helemaal niet valide zijn bevonden om daar een vergoeding op te baseren. Zelfs als je vaststelt dat de behandeling aanslaat, moet je de cliënt voor lange tijd blijven volgen. De een komt er relatief snel uit, bijvoorbeeld omdat die hulp van een partner en familie heeft en een stabiel leven. Maar iemand die er alleen voor staat, geen vast werk heeft en al lang met psychische klachten rondloopt heeft juist veel zorg nodig tijdens en na een behandeling. Het is niet juist om die laatste minder te vergoeden terwijl de benodigde behandeling en zorg veel intensiever zijn.

Daarnaast geven de afspraken verkeerde prikkels om de behandeling zo snel mogelijk af te ronden als de ergste klachten zijn afgenomen. Beter goed met de cliënt onderzoeken wat de ernst en aard van psychische problemen zijn, en met welke behandeling die het best aan te pakken zijn. Samen beslissen wat het behandeldoel is en een behandelplan maken om daar naar toe te werken werkt dan het best. Zeker voor angststoornissen en depressies zijn er goede richtlijnen voorhanden en kan de cliënt samen met de behandelaar kiezen wat het beste past: medicatie, psychotherapie, training of juist een goede combinatie. En welke nazorg na afsluiting van de behandeling. De ggz krijgt steeds meer ervaring met dit soort gezamenlijke behandeltrajecten die leiden tot betere en duurzame resultaten tegen veel lagere kosten op langere termijn. Het NIP neemt daarin het voortouw en is initiatiefnemer van het project ‘Samen beslissen in de ggz’ dat gesubsidieerd is door Zorginstituut Nederland.

In de media werd veel gereageerd op het artikel in de Volkskrant. Lees ook:

* Uit onderzoek blijkt dat mensen die hersteld zijn van een depressie, een grote kans hebben op depressieve terugval (na 1 episode 50%, na 2 episodes 70% en na 3 episodes 90% kans op depressieve terugval).

Bron: psynip.nl

Dit bericht is 31868 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail