2 april 2020 – Sla de krant open, surf naar een nieuwssite en de verhalen stromen je tegemoet: opa’s en oma’s die in de moeilijke coronatijd in het zonnetje worden gezet. Kinderen die gesprekken voeren bij het raam, kleinkinderen die mooie boodschappen voor hun grootouders op de stoep krijten en er worden talloze kaartenacties opgezet voor bejaardenhuizen, aldus commen.nl 

Het is prachtig om te zien wat er allemaal voor deze kwetsbare groep wordt gedaan om ze een hart onder de riem te steken en ze minder eenzaam te laten voelen. Maar helaas worden er heel veel mensen die eenzaamheid ervaren vergeten.

Een eenzaamheidsgroep die helaas vaak over het hoofd wordt gezien zijn de jongeren en dat is ook in de coronacrisis pijnlijk genoeg niet anders. Geen tot weinig verhalen in de media, geen acties en geen stoepkrijt. Het is logisch; jongeren moeten levenslustig zijn, zelfredzaam en via social media hebben ze contact met de hele wereld. Dat is de gedachtengang, maar dat is zeker niet zo.

Afleiding zoeken kan soelaas bieden. Het nodige school- of thuiswerk, bellen met geliefden of ordinair Netflix uitspelen kunnen het gevoel van eenzaamheid soms verlichten.  Het kenmerkt het leven van veel jongeren wereldwijd momenteel. Plotseling is er niks of niemand meer voor handen en zijn ze op zichzelf aangewezen met veel te veel tijd en veel te weinig om te doen. De gedachte dat heel veel mensen op dit moment met die riemen moeten roeien, biedt enige rust, maar neemt het gevoel van eenzaamheid zeker niet weg.

Bron en  lees het uitgebreide artikel met ervaringen van jongeren op commen.nl