Verbeterde diagnostiek hoogbegaafdheid en autisme

Facebooktwitterlinkedinmail

add_school, autisme

21 maart 2016 – Professionals in onderwijs en GGz worstelen met misdiagnoses en gemiste diagnoses bij kinderen die te maken hebben met een de combinatie hoogbegaafdheid en autisme. Daarom ontwikkelde Agnes Veltmeijer de ‘S&Z Heuristiek’. Zij concludeert dat haar methode de weg opent naar meer systematiek en minder eenzijdigheid in diagnostische processen van kinderen met (vermoeden van) Intellectuele Hoogbegaafdheid en een Autisme Spectrum Stoornis, zo meldt Blikophulp.nl

Specifiek kind 

Veltmeijer onderzocht het fenomeen ‘Intellectuele Hoogbegaafdheid plus een Autisme Spectrum Stoornis’ in relatie tot classificerende en handelingsgerichte diagnostiek. Zij ontdekte tijdens een literatuurstudie een lichte trend van bepaalde persoonskenmerken van hoogbegaafde individuen met autisme, maar er bleek geen gefundeerde theorie te zijn. Daarop ontwikkelde Veltmeijer de S&Z Heuristiek, die onderzoeksgegevens en interventie-indicaties op systematische wijze verbindt. De methode is niet primair gericht op classificerende diagnoses, zoals labels Intellectuele Hoogbegaafdheid (IHB), autismespectrum stoornis (ASS) of IHB én ASS, maar richt zich op de vraag welke interventies bij een specifiek kind met (vermoeden van) hoogbegaafdheid en autisme passen. Daartoe worden de specifieke psycho-educatieve behoeften (SPENs) van een individueel kind blootgelegd.

IQ boven 130

Veltmeijer bekeek in twee empirische studies hoe diagnostische processen werden uitgevoerd in diverse psycho-educatieve praktijken in Nederland: of ze in overeenstemming waren met de theoretische principes van de S&Z Heuristiek, en of optimalisatie van diagnostische trajecten in de praktijk nodig leek. In totaal analyseerde Veltmeijer 36 dossiers van kinderen met een totaal IQ hoger of gelijk aan 130. Zij toont aan dat eenzijdigheid en gebrek aan systematiek aanwezig waren in verschillende stadia van een aanzienlijk deel van deze dossiers.

Handelingsgericht diagnostiek 

Omdat een deel van de kenmerken van intellectuele hoogbegaafdheid en die van een autismespectrum stoornis met elkaar samenvallen, bestaat de kans dat zij elkaar qua diagnostiek camoufleren. Door bij diagnostiek echter het construct ‘vermoeden van intellectuele hoogbegaafdheid in combinatie met autisme’ te hanteren, wordt dit proces voor handelingsgerichte diagnostiek opengesteld, vanwege de onderverdeling in (neuro)cognitieve, didactische en sociaal-emotionele dimensies. “Deze dimensies zouden ten grondslag kunnen liggen aan het leer- en sociale gedrag van individuele studenten met (een vermoeden van) de combinatie van hoogbegaafdheid en autisme, of deze kunnen verklaren. Bovendien impliceert het op deze wijze het bestaan van een ‘grijs gebied’ tussen hoogbegaafdheid met en zonder autismespectrum stoornis”, zo stelt Veltmeijer in haar proefschrift.

Agnes Veltmeijer studeerde Pedagogische Wetenschappen. Zij verrichtte haar onderzoek binnen onderzoeksinstituut Pedok van de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen. Veltmeijer werkt als Gz-Psycholoog bij ABV.

Bron: blikophulp.nl

Dit bericht is 4794 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail