Reïntegratie verbetert gezondheid mensen met psychische kwetsbaarheid

Facebooktwitterlinkedinmail

werk, reintegratie

10 augustus 2016 – Reïntegratie naar betaald werk verbetert de mentale en fysieke gezondheid van mensen met psychische problemen. Bovendien brengt het meer zelfwaardering en neemt de hoeveelheid zorg af na het starten met betaald werk, zo blijkt uit onderzoek van het Erasmus MC naar zes re-integratieprojecten voor mensen met een psychische kwetsbaarheid.

Re-integratie blijkt niet alleen positieve effecten te hebben de op de gesteldheid van de persoon, maar het is ook kosteneffectief.  Re-integratieprojecten zorgen voor een besparing van uitkeringskosten voor de gemeente, een besparing van zorgkosten voor de zorgverzekeraar en de cliënt ziet zijn inkomen toenemen. De terugverdientijd voor gemeenten dergelijke re-integratieprojecten varieert tussen de 2,5 en zeven jaar. Bij deze inschatting is alleen het betaalde werk van het eerste jaar meegenomen.

Een aantal effecten, zoals een stijging op de participatieladder of een verbetering van de zelfredzaamheid van cliënten, zijn niet in euro’s uit te drukken. Toch zijn deze effecten zijn weldegelijk relevant vanuit het perspectief van cliënten en voor de maatschappij als geheel. Het is daarom van belang om naast de gekwantificeerde kosten en baten in euro’s, ook de andere maatschappelijke effecten te betrekken bij de afweging om te investeren in arbeidstoeleiding van mensen met psychische gezondheidsproblemen.

Cofinanciering van arbeidstoeleiding mensen met gezondheidsproblemen.
Vanwege bezuinigingen bij gemeenten zijn de mogelijkheden voor activering- en re-integratietrajecten in de afgelopen jaren afgenomen. Bij verschillende gemeenten ligt de nadruk vaak op het realiseren van zoveel mogelijk uitstroom uit de uitkering, omdat dit direct leidt tot een besparing van de uitkeringslasten. Deze strategie werkt belemmerend voor de arbeidstoeleiding van mensen met gezondheidsproblemen. De resultaten van de maatschappelijke kosten en baten analyse laten zien dat arbeidstoeleiding van mensen met psychische problematiek niet alleen voor gemeenten, maar ook voor de zorgverzekeraar resulteert in een kostenbesparing. Daarom wordt aanbevolen om de mogelijkheden voor cofinanciering van specifieke re-integratieprogramma’s voor mensen met gezondheidsproblemen verder te vergroten.

Financiering van arbeidsgerelateerde activiteiten door zorgverzekeraar
Integrale samenwerking tussen uitkeringsorganisaties en zorgverleners is cruciaal voor arbeidstoeleiding van niet- werkenden met gezondheidsproblemen. Echter, voor deze integrale samenwerking is geen structureel budget. Wanneer GGZ professionals zich gaan bezighouden met activering of re-integratie van cliënten ontstaan er problemen met de financiering. Hetzelfde geldt voor de financiering van GGZ professionals voor interdisciplinaire werkoverleggen of het benaderen van werkgevers. Binnen de voorbeeldprojecten zijn er oplossingen gevonden voor dit probleem. De gemeente Rotterdam financiert de GGZ inzet voor cliënten zelf vanuit het re-integratie budget van de gemeente. In Amsterdam financiert zorgverzekeraar Achmea de eerste 8 gesprekken van een IPS traject vanuit extra gelden van de zorgverzekeraar. Deze oplossingen zijn helaas vaak van tijdelijke aard, waardoor de continuïteit van de integrale samenwerking niet gewaarborgd is. Er is dringend behoefte aan een structurele oplossing voor de financiering van arbeidsgerelateerde activiteiten door zorgprofessionals. Dat kan bijvoorbeeld door het opstellen van een aparte financieringsstructuur, waarmee een zorgverzekeraar effectieve interventies naar arbeid voor cliënten met gezondheidsproblemen kan financieren.

Het  rapport doet verslag van de resultaten van het onderzoek in de periode 2014 (eerste fase) en 2015 (tweede fase). In 2014 zijn zes voorbeeldprojecten ( ExIT Rotterdam, IPS GGZ NHN Alkmaar, De Participatieladder Waalwijk, Sterker naar Werk Leiden, Werken als Medicijn Enschede en VIP Amsterdam) geëvalueerd door een systematische analyse met gesprekken met alle betrokkenen. Vervolgens zijn voor de tweede fase (2015) drie projecten geselecteerd op basis van het aantal personen dat met een re-integratietraject was gestart.

Bron: erasmusmc.nl

Dit bericht is 5510 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail