31 mei 2019 – Zorgverzekeraars en zorgaanbieders in de geestelijke gezondheidszorg kunnen nog meer doen om te zorgen dat mensen op tijd goede zorg krijgen als ze dit nodig hebben. De Nederlandse Zorgautoriteit doet een aantal concrete aanbevelingen in de monitor contractering ggz 2019.

We zien dat mensen als gevolg van patiëntenstops en wachttijden niet altijd terecht kunnen op de plek van hun voorkeur en dat het voor hen onduidelijk is wat ze dan kunnen doen. Zorgverzekeraars en zorgaanbieders kunnen hier in de inkoop afspraken over maken. Ook is voor patiënten niet altijd duidelijk wat precies de gevolgen zijn als ze naar een niet gecontracteerde aanbieder gaan. Zorgverzekeraars moeten dit duidelijker gaan aangeven.

Goede geestelijke gezondheidszorg moet ook in de toekomst beschikbaar blijven. Daarom hebben partijen uit de geestelijke gezondheidzorg samen met het ministerie van VWS een hoofdlijnenakkoord voor de ggz gesloten. Alleen als zorgaanbieders en zorgverzekeraars in gesprek zijn kunnen ze afspraken maken over doelmatigheid, kwaliteit, innovatie, organisatie en de juiste zorg op de juiste plek. Daarom is afgesproken dat wordt gestimuleerd dat zorgaanbieders en zorgverzekeraars contracten sluiten en het contracteerproces verbeteren. We zien dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders nog meer kunnen doen om te stimuleren dat ze deze contracten sluiten. De NZa monitort de komende jaren de voortgang van de gemaakte afspraken rondom de contractering.

Contract stimuleren

Zorgaanbieders geven aan dat administratieve lasten een belangrijke reden zijn om geen contracten af te sluiten. Daar ligt een belangrijk verbeterpunt voor zorgverzekeraars om de contractering te stimuleren. We zien dat zorgverzekeraars hier ook al mee aan de slag zijn. Daarnaast kunnen zorgverzekeraars en zorgaanbieders nog sneller reageren op elkaars voorstellen en beter bereikbaar zijn voor vragen. Zorgverzekeraars lijken daarnaast toe te werken naar duidelijke en goed vindbare informatie over het eigen inkoopbeleid. We zien wel dat elke zorgverzekeraar dit anders doet. Vooral voor vrijgevestigden is het lastig om deze informatie te vinden en te begrijpen.

Omzetplafond

Zorgverzekeraars moeten ervoor zorgen dat hun verzekerden op tijd de zorg krijgen die ze nodig hebben. Daarvoor kopen ze zorg in bij zorgaanbieders. Vaak werken ze met omzetplafonds; de zorgaanbieder mag jaarlijks niet meer declareren dan een vooraf bepaald bedrag. Zorgverzekeraars zorgen er op die manier voor dat de zorg betaalbaar blijft. Als een zorgaanbieder het plafond bereikt, kan de zorgverzekeraar verzekerden verwijzen naar een andere zorgaanbieder, of het plafond verhogen. In onze monitor constateren we dat de bijcontractering niet altijd soepel verloopt.  We zien dat zorgverzekeraars vaak lang doen over de beoordeling van zo’n verzoek. Dat moet beter. Ook kan het proces van bijcontractering duidelijker. Zorgaanbieders kunnen op hun beurt op tijd aangeven dat ze verwachten het plafond te bereiken.

Patiëntenstop

We zien dat ruim een derde van de ondervraagde instellingen in 2018 een patiëntenstop heeft ingesteld en twee derde van de vrijgevestigden. Instellingen geven aan dat dit kwam omdat zij het omzetplafond bij de zorgverzekeraar hadden bereikt. De meeste vrijgevestigden geven aan dat ze geen plek meer hadden om patiënten in behandeling te nemen. Zorgaanbieders moeten de patiënt in zo’n geval verwijzen naar de zorgverzekeraar. Deze kan de patiënt dan begeleiden naar een zorgaanbieder die wel op tijd plek heeft. Een derde van de vrijgevestigden geeft aan de patiënt niet naar de zorgverzekeraar te verwijzen voor zorgbemiddeling, terwijl zij hier wel toe verplicht zijn. Dit vinden wij zorgelijk. Patiënten wachten dan mogelijk onnodig lang op de zorg die zij nodig hebben.

Bron: nza.nl

Dit bericht is 2606 keer gelezen.