Euthanasiewet biedt ook ruimte bij ondraaglijk en uitzichtloos lijden ten gevolge van een psychiatrische stoornis

Facebooktwitterlinkedinmail

levenseinde, euthanasie

19 februari 2016 – De NVvP huldigt het standpunt dat de euthanasiewet ruimte biedt ook wanneer sprake is van ondraaglijk en uitzichtloos lijden ten gevolge van een psychiatrische stoornis (inclusief persoonlijkheidsproblematiek).

Op 15 februari 2016 is een zeer indringende documentaire op televisie uitgezonden over de werkwijze van de Levenseindekliniek bij een drietal patiënten waarbij primair geen sprake was van ernstig somatisch lijden.

Een 100-jarige patiënte die voor zich zelf geen perspectief meer zag en leed onder haar ouderdomskwalen, een patiënte met een zeer zeldzame vorm van semantische dementie en een patiënt met een zeer ernstige dwangstoornis. Er werden fragmenten getoond van de werkwijze van de ambulante teams in de trajecten die tot euthanasie hebben geleid. De toetsingscommissie oordeelde achteraf dat aan de zorgvuldigheidseisen van de wet was voldaan.

Aansluitend aan deze uitzending vond een discussie plaats tussen de heer Pleiter, directeur van de Levenseindekliniek en prof. Koerselman. Laatstgenoemde was zeer geschokt en onthutst door de getoonde beelden en  gaf duidelijk aan dat in zijn visie geen plaats was voor euthanasie op basis van psychisch lijden. De beroepsvereniging benadrukt dat het dit een persoonlijke mening van prof. Koerselman betreft en dat deze uiteraard te respecteren valt.

Binnen de beroepsgroep heerst een rijk scala aan meningen met betrekking tot dit gevoelige onderwerp, en bovendien kan elke arts, dus ook elke psychiater, op persoonlijke of morele gronden kiezen zelf geen euthanasie te willen verlenen. De NVvP huldigt het standpunt dat de euthanasiewet ruimte biedt ook wanneer sprake is van ondraaglijk en uitzichtloos lijden ten gevolge van een psychiatrische stoornis (inclusief persoonlijkheidsproblematiek). In 2014 werden 41 cases gemeld bij de toetsingscommissies waarbij sprake was van een primair een psychiatrische- en/of persoonlijkheidsstoornis (zie ook het formele standpunt, geformuleerd in 2014). In alle gevallen was het oordeel dat er zorgvuldig gehandeld was door de betrokken arts.

De NVvP richtlijn ‘omgaan met het verzoek om hulp bij zelfdoding door patiënten met een psychiatrische stoornis’ is een praktische leidraad. Een door de NVvP ingestelde richtlijncommissie onder voorzitterschap van dr. C.M.T. Gijsbers van Wijk is momenteel bezig met de derde herziening van deze richtlijn. In een aantal GGZ-instellingen in den lande is beleid op deze thematiek ontwikkeld. Ondersteuning in praktische casuïstiek is verder mogelijk door de Steungroep Psychiaters (www.steungroeppsychiaters.nl).

Bekijk het online NVvP dossier euthanasie

Bron: nvvp.net 

Dit bericht is 2643 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail