29 januari 2017 – Dwang en drang. Het is het schrikbeeld van de psychiatrie: ‘witte schorten’ sluiten mensen op in isolatiecellen en binden ze aan armen en voeten vast. Achterhaald? Verre van, zo blijkt uit de inspectieverslagen. Maar er is meer aan de hand, zo meldt De Standaard.

Dwang en drang

Experts zijn het er roerend over eens: dwangmaatregelen mogen maar zeer uitzonderlijk toegepast worden, als allerlaatste optie, als een patiënt zichzelf of een ander in gevaar brengt.

Inspectie

De realiteit in de Vlaamse psychiatrische ziekenhuizen ziet er heel anders uit, zo blijkt uit inspectieverslagen die De Standaard heeft geanalyseerd. Het gaat om de eerste 15 verslagen van de huidige inspectieronde in de psychiatrische ziekenhuizen.

In zes van de vijftien instellingen heeft de Zorginspectie kritische opmerkingen die erop wijzen dat patiënten er te vaak, te snel of te lang vastgebonden (gefixeerd) of geïsoleerd worden. In het psychiatrisch centrum Sint-Amandus in Beernem bijvoorbeeld, merkt de Zorginspectie op dat patiënten soms urenlang afgezonderd en gefixeerd worden, zónder dat er sprake is geweest van een gevaar. Waren vaak wel de aanleiding: ‘het niet naleven van afdelingsregels’, ‘het niet bijwonen van de voorgestelde therapie’, ‘zelfverwaarlozing’, ‘andere’ redenen (dit kan vrij ingevuld worden), ‘preventie van agressie’. Isolatie als straf dus, in plaats van als laatste redmiddel.

In sommige instellen worden ook op andere vlakken patiënten onmondig gehouden. Ze krijgen te weinig inspraak in hun behandeling, ze worden onderworpen aan strakke regeltjes, zoals een verbod om tussen bepaalde uren te roken of een verbod om tv kijken op bepaalde dagen.

Maar het kan ook anders, zo blijkt eveneens uit de inspectieverslagen. Een deel van de psychiatrische instellingen lijkt de sprong naar de moderne psychiatrische zorg al te hebben gemaakt. Zo krijgen het psychiatrisch centrum Caritas (Melle) en Bethaniënhuis (Zoersel) goede punten omdat ze alternatieven zoeken voor dwangmaatregelen. In Zoersel is er zelfs een ‘mini-afdeling’ met woonkamer, slaapkamer en tuin, waar intensieve zorg geleverd kan worden aan mensen die zich in crisis bevinden.

Bron: De Standaard

Dit bericht is 5857 keer gelezen.